Na mi le tla nih ram chu an riamnâm hen an neh mi asi lo; anmah thiltikhonâk hen an neh mi khawm asi lo. Nangmah nih na umpi na mi an theih ruangah leh na thiltikhonâk leh na chaknâk ruangah asi. Chu nih chun na dâwt na ti a zauhtir.
Ka hawng sawm lai le, ruang ka suah na lai; ka nehnâk tik chu a nâi rawh. Keimah tak nih phun tla tlûnah lâi ka rêl lai. Ram lât tak ah mi tla nih ka hawng ding mi leh anmah ruang ka suah na ding mi lungum tak hen an hawng ka ngâk lai.
LALPA, meng le, hawng kan ṭangpi! Na thiltikhonâk mang le, ruang hawng kan suah rawh; a lânah na ti mi hâwi hen mang rawh. Tipi mi thilnung lian Rahab sâm diptu na si.
An sinah ka um liau khan, nangnih kei na ka pêk mi tla hi na min hen ka hum tâwn; annih chu ka vêng le, an lakah pakhat khawm an vei lo, a tlâu ding mi pa lo kha chu; Pathian lasui thu a hawng tlung khonâk ding hen.
Churuangah annih nih chun, “Kan thlêk lai loh, âu tâ ding si lai kan chamchawh lai,” an ti. Pathian lasui thu, “Ka nipuan tla anna ṭhen le, ka kawrdawh chu an chamchawh,” ti, a tlungnâk ding hen. Chubang thil chu kawrsen tla nih an ti.
Phundang tla lakah a Thâwngthâng Ṭha ka sim khonâk ding hen a Fapa chu thinlung si tak hen keimah lakah a langhtir liau khan midang sinah krai khâi lo hen,