Chun, Pathian nih, “Tuah kanmah bang cho hen minung tla kan siam lai; kanmah bang leh kanmah hâwi hen. Ngâ leh vâ tla, ran zawzawng vulh mi leh ramsa, a lian a mê tlûnah thunei na seh,” a ti.
Kei, tual siam hen a sungah um ding mi minung siamtu kasi. Ka thiltikhonâk hen vân tla ka pharh le, nî leh thlâ leh ârfi tla ka thu thu hen ka siam na.
LALPA nih vân tla a siam le, anih chu Pathian asi! Tual a tuah hen a siam le, um kumza ding hen bir tak hen a siam. A karo hen a siam lo, mi le tla umnâk mun ding ah a siam mi asi. “Kei, LALPA kasi, pathian dang a um lo,” titu chu amah asi.
Amah sin thawk hen zeizawng a suak le, kannih khawm amah rangah um kan si; Lalpa pakhat cho Jisu Krist chu a um, amah ruangah zeizawng a um, kannih khawm amah ruang ber ah um mi kan si.
“Laodikei khua kawhmi vânmifial sinah chun rîn rawh: “Amen thawk hen theihpitu zumhkâi tak leh diktak, Pathian thilsiam bul nih khan hi thuchah hi a sim asi.
“Nang kan Lalpa leh kan Pathian, rokualnâk tla, chawnglawmhnâk tla, thiltikhonâk tla tawng tlâk na si. Nangnih zeizawng na siam le, nangmah duh thu hen nungnâk na pêk na asi,” an ti.