LALPA thupêk rînnâk thudântuk bu chu a lâk le, hâu fâk tak hen zapi tla sinah a rêl. “LALPA nih thu hawng kan pêk mi chu kanna awi hen kan ti ver lai,” an ti.
Sidar thing hen in na sak hen, in dang ngâk hen dawh dauh hen a um mi nih lal ṭha dauh ah a nan siam ma? Na pa chu a san tlum tiang lâwm tak hen a um. A dik hen a ṭha kumza le, a thilti zawzawng sul-le-lam tluang hen a um.
Sikhawmsele thu ka pêk na mi chu an Pathian kasi khonâk ding leh annih chu ka mi le an si khonâk ding hen ê-aw ngâi ding hen thu ka pêk na asi. An sul-le-lam tluangnâk ding hen thu ka pêk na mi hâwitê um ding hen ka simh na.
Asi chun, thil ṭha chu ka rangah thihnâk a hawng si masi? Si lo e! Sualnâk chu ka rang thihnâk a hawng si dauh rawh asi. Chun, sualnâk chu sualnâk asi ti a lang khonâk ding hen, thil ṭha chu mang hen a ka thah asi. Sualnâk chu thupêk ruang khan sual fâk tak asi khonâk ding hen.
Zei me kan sim lai rawh ne? Dân chu sual masi? Si lo e! Sikhawmsele, Dân ruangah theih si lah sele chu sual kan theih lo ding mi; Dân nih chun, “Uh lah,” ti lah sele chu uh hi kan theih lo ding mi.
Mosi, va kîr le, LALPA kan Pathian nih a sim mi zeizawng va ngâi. Chun hawng kîr le, na sinah a sim mi zawng hawng kan simh bâk. Kan ngâi lai le, kan zûl lai,’ an ti.
Hi hâwi hen an dawn kumza hen, keimah lâwng an ka zah kumza hen ka thupêk tla an zûl kumza chun zeizawng ah an sul-le-lam a tluang lai le, an thlâk tla khawm an um kumza lai.