“Mi â tla! Zei chan riamruam me â hen nan um kumza awt? Theihnâk thu tla nihsanh nuam ti hen zei chan riamruam me nan um awt? Na sîn awtlo nget rih ma?
Misual tla nih an umdân sual tla bângtâk na sele, an thinlung dawn lêt na seh. LALPA kan Pathian leiah hawng a hawi na seh; anih chu mi khuaruat leh ngaihdam sawmtu asi.
A hua mi thil na ti mi chu a muh rawh. Mi nih a zâwlbâwm nupi a ngarh mi hâwi leh rang phawl nih a nunau a zûl mi hâwi hen tlângah leh phâisen ah lunglotu pathian tla na zûl mi a nan muh. Jerusalem mi tla, nan vânduai rawh! Zeitik riamruam me na thiang awt?
Tuah, Juda mi leh Jerusalem mi tla chu anmah rêp na ding hen ka tum mi chu ka timhtuah zet rawh ti simh na. An umdân sual tla bâng hen an thilti tla lêt ding hen simh na.
Tual, ngâi rawh! Hi minung tla nih ka sîntirnâk an duh lo hen ka thu an ngâilo ruangah, an ruat mi zawzawng ruangah rêpnâk ding hen siatnâk an tlûnah ka tlungtir awt.
Chun, Lalpa nih chun a sinah, “Nannih Farisai nih khêng leh hâi lênglei lam chu nan ṭâwl thiang tâwn; nan sunglei lam chu lêpnâk leh sual hen a khat fâwn.
Pathian theih ko hen Pathian hâwi hen an chawnglawmh lo, lâwmthu khawm an sim lêm lo; thu salam an dawn dauh le, an thinlung ah chun mûinâk hen a hawng khat rawh asi.