LALPA nih Kirus chu lalchem siding hen a thîm. Phun tla nehtu ding ah a ruat le, lalchem tla thiltikhonâk suh na ding hen a fial le; LALPA nih khuapi kulh kawtkâ chu a rangah a awng piak lai. LALPA nih Kirus sinah,
Churawhchun, nangnih na thinlung ah ‘Âunih me ka rangah hi zawzawng fa an ring? Ka fa tla ka thlâu hep le, ka nei kho lo rawh mi kei tâ nih sal ah tâng hen nar hen ka um mi âunih hi zawng fa tla hi a châwm na? Keimah lâwng mâk hen ka um mi, hi bang fa tla hi zei thawk hen me an hawng?’ ” na ti lai
LALPA nih, “Aw Jerusalem, nang nganfâk tuartu, ṭangpitu nei lo khuapi, thlangamhtu pakhat khawm nei lo mi na lungphûm chu lungsung hen ka dirh nawlh lai.
Kan puanin tla chu â râwk rawh; a rêngnâk ri khawm a chat rawh. Kan fa tla khawm an kal hep rawh, kan puanin zâr nawlhtu ding pakhat khawm a um lo rawh; a puanzâr thlâitu ding pakhat khawm an um lo rawh,” an ti.
A lânah anmah thlâktu tla sinah thudântuk li ka siam le, kut hen ka tleih na le, Aigupta mi ka suakpi na liau mi hâwi asi lai lo rawh. Kei chu an lakah pasal hâwi kasi khawm ah, annih nih chun thudântuk chu an zûl lo.
Churuangah ka dawrâ tla chu tlâng sâng leh mual tla ah an vâi rawh. Laikulh zawzawngah anna rekrâwi le, âukhawm nih an zauhkhenh hen hâwl ding an tum lo.
Annih chu zeikhawm siar lah u; ruitu mitchâw an si. Chun, mitchâw nih mitchâw lîlâ a rui chun khursaduap ah munkhat hen an tlâ vevê lai,” a ti le, a sâng.
Chun, anih nih chun mitchâw kut chu a tleih le, khua lêng ah a suakpi le; chun a mit ah chil a sah le, a tlûnah kut a thâng thluh rawh chun, “Khua na muh kho ma?” ti hen a deih.
Theih rawh tuah Lalpa kut na tlûnah a tlâ asi hi, na mit a châw lai le, khua chêu na muh lai loh,” a ti. Chun, sûm leh mûi nih amah a tlâk nawh le, kut hen ruaitu ding hâwl hen â dap lemang rawh.
Kut hen Aigupta ram thawk hen ka suakpi na liauah an thlâktu tla sinah thudântuk ka siam mi hâwi khan asi lai lo rawh; an sinah thudân ka tuk mi lakah zumh an kâi lo ruangah, anmah tla chu ngaihlo lêm ka thlâk na,” Lalpa nih a ti.