Pathian chu ka ruangsuahtu asi le; amah chu ka zumh lai le, ka ṭih lai lo rawh. LALPA nih thiltikhonâk leh chaknâk hawng ka pêk le; amah chu ka ruangsuahtu asi.
Vân tla, la sak u! Tual, lâwm hen âu rawh! Tlâng tla chu la sak hen hâu suah na seh! LALPA nih a mi tla chu thla a ngamh na lai le; a mi tla nih nganfâk an tuar mi chu a siherh na lai.
“Jerusalem leh â râwk mi lakah um mi zawzawng tla sinah sunhsaknâk ka langh lai. A ram chu a karo hen um menza khawmsele Eden ah dûm ka tuah mi hâwi hen dûm ah ka tuah awt. Lâwmnâk leh lâwptlonâk chunah chun a um lai le sawrnâk la an sak lai le, ka sinah lâwmthu an sim lai.
LALPA nih, “Ka sinah âwkrâwl thusim hen hawng ka philh hep ding hen an ṭhih natu tla hi zei pathian me an si? Sâwt tak ka dâisip ruangah keimah nan ka zah ding mi chu nan bâng mu?
LALPA nih a mi tla ruang a suah na ding mi leh Mêlma tla a neh piak ding mi tik a tlung rawh Ti sim ding hen hawng ka fial. Mi ngaihsia tla sinah thlangamh ding hen hawng ka fial.
Sikhawmsele, lalchem nih a sâng le, “Kan ram minung Babulon leiah tek ding mi chu thungâi ka ṭihpi na, kei khawm an sinah pêk leh rêp hen ka um kho,” a ti.
“Sikhawmsele, nang thikho mi minung, anmah leh an thusim chu na ṭih ding asi lo. An zauhnawmh hen an siar lai lo; tlâng cha-âi nâwngah um mi hâwi na si lai. Chubang an hel mi leh an thusim tla chu zeiliau khawm ah ṭih lah.
Chun, kawhmi tla chu Juda ram kiangkam ah, Galili kiangkam tla, Samaria kiangkam tla ah chun an bir dadauh le, lungngam tak hen an um rawh. Chun, Lalpa ṭih îk hen, Thlarau Thenhlimh lungngamh hen an um le, an pung dadauh.
Churuangah a kiangah a va kal chun David chu mi â hen a tuah telê le, tleih ding an awt khawmsele zeikhawm theih lo hâwi hen â siam le, khua kulh kawtkâ ah â van lemang le, a khamul lakah chil luang buk hen a tuah.