Mosi nih a sâng na le, “Lâu rîlmâl lah u! Nan um mun ṭhial lo hen dîr ule, tusûn ah LALPA nih ruang an suah na ding mi nan muh lai; hi Aigupta minung tla hi turî rawh chun nan muh na awtlo rawh asi.
Pathian nih an rêp na tikah zeitin nan ti awt? Ram lât tak thawk hen nan siatnâk a hawng tlungtir tikah zeitin nan ti awt? Ṭangpitu hâwl hen zeiah nan tek awt? Nan neih zeiah nan thuh awt?
Chu tik chun, Philistia ram ah um mi tla nih, Asiria lal lianchem thawk hen kan ngauhsan chem mi tla lakah thil a hawng tlung zia hi zauhnik u! Zeitin kan him kho lai rawh?’ a ti.”
LALPA zahkâi, Israel Pathian thenhlimh nih, mi zapi tla sinah thu a sim le: “Hawng kîr ule, keimah lakah dâisip hen hawng a ngauh u. Chu tikah nan chak hen nan him lai,” a ti. Sikhawmsele, nan êl.
LALPA, meng le, hawng kan ṭangpi! Na thiltikhonâk mang le, ruang hawng kan suah rawh; a lânah na ti mi hâwi hen mang rawh. Tipi mi thilnung lian Rahab sâm diptu na si.
Râlring zet hen dâisip um ding hen va simh, ningṭih hen a thinlung a nawktir lah seh. Lalchem Rezin leh a mi tla leh Lalchem Pekah chu ṭhianṭhunh panih mei nih a muat mi khû tluk hen khawm ṭihnung an kâi lo.
“Israel nih a damlonâk a muh hen Juda nih â liam asi ti a muh tikah chun, Israel chu Siria lal rokual tak ṭangpi deih hen a kal lai le, sikhawmsele anih nih a ṭhattir na hen an mâ tla a damh kho na ding asi lo.