Pathian chu ka ruangsuahtu asi le; amah chu ka zumh lai le, ka ṭih lai lo rawh. LALPA nih thiltikhonâk leh chaknâk hawng ka pêk le; amah chu ka ruangsuahtu asi.
Mipâm leh ṭangpitu nei lo chu na sinah an hawng tek le, lawksawng liauah him tak hen an um. Thli leh ruah lakah dawrnâk na pêk le, nî sâ lîn lakah mi chu dâidul ah na umtir na. Misual tla nih busik liauah thli leh ruah hâwi hen leh, ram châr lakah nikhua kheu hâwi hen an do.
“Aw, Jerusalem! Jerusalem! khuavâng tla thahtu, na sinah Pathian nih a hawng fial mi tla lung hen thi thlap sehtu, ârpinu nih a fa tla a thla tangah a khurh hâwi hen na fa tla vei zei zat me khurh ka tum mi kha! Sikhawmsele, na duh lo.
Thil panih a um: Pathian a âwkrâwl kho lo mi leh thlakthleng kho lo mi chu, kannih a sinah himnâk tawngtu tla hi kan mâilei ah lungumnâk chu bir tak tleih thlir ding hen fâk tak hen fawrh kan si.
Gibeon mi tla nih Gilgal riakmun ah mi Josua sinah thu an tlunh: “Pu, hawng kan thlawrhthlâu rîlmâl lah, khulrang hen hawng le, hawng kan hum! Amor lalchem tla tlâng ram ah mi anna bawp le, hawng kan do hi!” an ti.