Churawhchun, nunau sinah, “Na naupâwi hamhnâk leh na fa ringnâk nganfâk ka zualtir lai. Hi hâwi sikhawmsele na pasal duhnâk na nei kumza lai, anih nih na tlûnah thu a nei lai,” a ti.
An ektê hen an lâu lai le, nganfâknâk nih a neh na lai le, nunau nganfâk mi hâwi asi lai. Ningṭih hen anmah leh anmah anna zauh lai le, an mêl chu ningzaknâk hen a mûi lai.
Isai sinah sim ding hen thuchah chu hi hi asi: “Tusûn chu tuarnâk ni asi; rêp hen leh ningzak saih hen kan um asi. Nunau nih fa a ring awt le, sikhawmsele tha rerêng a nei lo rawh mi hâwi kan si.
Tuah dawn le ruat nik! Mipa nih fa a ring kho ma? Chu hâwi asi mi chu zei rangah mipa kip nih nunau nganfâk mi hâwi hen an paw an kut hen an dawmh mi ka muh ne? Zei rangah mikip an dâng rê?
Nunau nganfâk a ṭap mi hâwi leh nunau nih a fa tîr ring liauah a râk mi hâwi hen ṭap hâu ka theih. Jerusalem chu a thawsuah kho lo rê hen a râk le, a kut zo bû hen, “Ka vânduai a! Keimah thah ding hen an hawng ko rawh,” a ti.
Jerusalem mi tla nih, “Thâwng kan theih le, kan bân uai tlek hen kan thlâi le; nunau nauneih nganfâk liau mi hâwi hen lawksawngnâk leh nganfâknâk nih hawng kan denh rawh.
Nunau a nganfâk liauah a ngaihsia tâwn, amah tik a tlung rawh ruangah; sikhawmsele, nau a nei rawh chun a lawksawngnâk chu a theih nawlh lo rawh; laikulh ah minung a hawng suak mi chu a lawmh ruangah.