2 “Jakob fa tla, hawng a pûm ule, Nan pa Israel thu ngâi u.
“Reuben, ka fa tîr, ka chaknâk leh minung Ka sinâk ah ka fapa tîr na si; Zumh chemnâk leh chak chemnâk Ka fapa dang tla ngâk hen na nei.
Ka hâwi rualnâu tla, hawng ule, ka thu ngâi u, LALPA ṭih ding dân kan sîntir na lai.
Nun nuam tak hen um ding na duh ma? San sâu leh lâwmnâk na duh ma?
Na pa thu ngâi le, amah lo hen khua na sâ kho awt lêm lo. Na nu a tar tik chun na dâwtnâk langhtir rawh.
Ka fapa, nâi tek hen ngâi le, ka umdân hi zauhtawnh ah mang rawh.
Ka fapa, na nâ hawng thlîr le, ka finghnâk leh ka muhnâk thu ngâi rawh.
Ka fapa, na pa nih an simh mi chu ti le, na nu sîntirnâk chu philh lah.
Ka fapa, ka thusim theihkumza le, thil ti ding ka nan simh mi chu philh lah.
Ka fapa tla, tuah ka thu ngâi u. Ka thusim lakah nan nâ dawnh u.
“Tuah, tlangvâl tla, ka thu ngâi u. Thu ka sim mi hâwi hen ti ule, lâwptlo tak hen nan um lai.
“Nan ektê hen a pûm ule, ngâi u! Zei pathian khawm nih Babulon do ding hen ka thîm mi minung chu an simkan kho lo; Ti tir ding hen ka duh mi chu a ti lai.