“Pu le tla, nanmah nâwlzulh ding hen hinah ka um ko. Zângfahtê hen ka in leiah hawng u, Nan kê tla nan ṭâwl lai le, zân khawm nan riak ko lai. Thâizîng zîngtê hen nan thawk lai le, nan kalnâk ding leiah nan kal ko lai,” a ti. “Silo, khuapi sungah kan riak awt ko,” ti hen an sâng.
Chun, to-awpa chu in sungah a va lût le, chun Laban nih sangâwngsâu thil phurh tla chu a lît piak le, fapawn leh ran râwl tla a pêk na. Chun, Abraham to-aw leh a hâwi tla rangah an kê ṭâwlnâk ding tî a pêk na.
Chun, nunau lei chu â hawi le, Simon sinah chun, ‘Hi nunau hi na muh ma? Na in ah ka hawng lût le, nangnih ka kezaphah ṭâwlnâk ding tî na ka pêk lo, anih lam nih chun a mitthli hen ka kezaphah a chinh le, a sam hen a nâwt asi.
chun, thil ṭha ti lakah a minthang mi: nunau mah fa le zauhkhenh thiam, a in ah khual tla tlung hen, Pathian mi le kê ṭâwl leh an nawknâk ah ṭangpi hen, thil ṭha tinâk kip ah â pêk mi asi ding asi.