Chun, anih nih chun, “A zei tak hi me?” a ti. Chun, Jisu nih, “Mi na thah ding asi lo, ṭângdang na pawmtâk ding asi lo, na fîr ding asi lo, na phiar ding asi lo;
Thupêk tla chu na theih ko khateh, ‘Mi thah lah, ṭângdang pawmtâk lah, fîr lah, theihpitu âwkrâwl ah suak lah, bum lah, na nu leh na pa zah rawh,’ ti tla hi,” a ti.
Hi bang, “Ṭângdang pawmtâk lah, mi thah lah, fîr lah,” ti leh, thupêk dang um mi rerêng tla hi. “Nangmah na dâwt hâwi hen na zâwlbâwm tla na dâwt ding asi,” ti nih hin a put ver asi.
“Ṭângdang pawmtâk lah,” ti mi nih chun, “Mi thah lah,” a ti ber asi. Chuvachun, ṭângdang pawmtâk lah khawm le, mi na thah ṭung chun dân râwktu na si rerêng rawh asi.
