“Nanmah leh an thlâk natu, nan lal tla leh an rui natu leh ram lakah mi tla nih Juda khuapi lakah leh Jerusalem khua lâi ah bâwlnâk nan pêk mi tla chu LALPA nih philh leh theih lo ding hen ma nan ruat?
Thinlung lianhnâk leh thinlung khauhnâk nan nei. Churuangah Pathian thinrunhnâk leh lâirêlnâk dik tak a hawng lang tik Ni ah chun nanmah rêpnâk lian dauh nan siam asi.
Chun, a hun lânah hin zeikhawm nik lah u, Lalpa a hawng kal lânlo chu. Anih nih chun mûi thil thup tla chu chêu ah a hawng suah lai le, thinlung ah tum mi khawm chu a hawng langh lai; chu tikah chun mikip nih Pathian lakah chun mah ting tâwk ah sawr an lawh chiau lai rawh.
LALPA chu thungâi a thin a thawk le, a thinthawknâk rokual tak hen an ram ah mi chu a ṭhial zek na le, ramdang ah a siah ving na, chunahchun tu liauah an um rawh.’