Chu hâwi thil titu tla chu thi ding rêng an si ti Pathian ruat chu theih ko hen, anmah lâwng nih ti mi cho khawm silo hen, midang ti tâwntu tla tlûnah khawm anna lâwm tâwn.
Kan mêlma tla nih a san umlo hen hawng kan diriamh. Kan tlû le, sikhawmsele kan thawk nawlh lai. Tu chun mûi ah kan um le, sikhawmsele LALPA nih chêu hawng kan pêk teh lai.
Nan ngâilo mi asi chun, nanna zûm mi ruangah a thuptê hen ka ṭap lai le; LALPA mi tla sal ah kalpi hep an si ruangah lungfâk tak hen ka ṭap lai le, ka mitthli a luang lai.
Zeitin rawh ne? Zeiruang khawm asi lo, thu zeizawng ah a telê hen mawh a tak hen mawh Krist thu sim hen a um rerêng asi; chubang lakah chun ka lâwm le, asi, ka lâwm vima lai.
Mikip nih, “Mun kip ṭihnung a kâi rawh! Thuneitu tla sinah kan sim lai! ” ti hen thu thup an ruat mi ka theih. Ka hâwikawmh ṭha tla khawm nih, niamh hen ka um ding mi an ka bawh ko. “Perpet asi kho lai mawh,” asi kho chun, “Kan tleih lai le, phû kan lam lai,” an ti.
Ka lû hi tikhurchawh si sele, ka mit hi mitthli tinungva si sele ka duh, churawhchun ka mi le thah hen an um rawh ruangah a sûn a zân hen ka ṭap kho lai rawh.