تیتوس 3:3 - کتاب مقدس به زبان بندری

³ بِی چه که ما خومُ اَم یه موکعی نادون بودِیم، نافرمُن و اَ راه به در بودِیم، غُلُم هوا و هوسُ و خوشگذرونی ئُوی جور وا جور بودِیم، روزُمُ توو بدتالی و دیدن کوری سر ماکِه، مردم اَ ما متنفر بودَن و ما اَ همدگه.

هزارۀ نو

³ ما نیز زمانی نادان و نافرمانبردار بودیم و گمراه و بندۀ همه گونه امیال و لذتها؛ و در کین و حسد روزگار می‌گذراندیم. منفور بودیم و متنفر از یکدیگر.

Persian Old Version

³ زیرا که ما نیز سابق بیفهم و نافرمانبردار وگمراه و بنده انواع شهوات و لذات بوده، در خبث و حسد بسر میبردیم که لایق نفرت بودیم و بریکدیگر بغض میداشتیم.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

³ ما نیز زمانی نادان و یاغی و گمراه و اسیر شهوتها و لذتهای ناپاک بودیم. زندگی ما پر بود از کینه و حسادت؛ همه از ما نفرت داشتند، ما نیز از همه متنفر بودیم.

مژده برای عصر جدید

³ زیرا خود ما هم زمانی نادان و نافرمان و گمراه و بردگان انواع شهوات و عیّاشی بودیم و روزهای خود را به كینه‌جویی و حسادت می‌گذرانیدیم. دیگران از ما نفرت داشتند و ما از آنها متنفّر بودیم.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

³ زیرا خود ما هم زمانی نادان و نافرمان و گمراه و بردگان انواع شهوات و عیّاشی بودیم و روزهای خود را به کینه‌جویی و حسادت می‌گذراندیم. دیگران از ما نفرت داشتند و ما از آن‌ها متنفّر بودیم.

تیتوس 3:3 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 21:29

اُ جواب ایدا: ”نارَم.“ ولی بعد نظری عوض بو و رَه.

لوقا 21:8

عیسی جواب ایدا: «واسار بُبی که گمراه نَبَشین؛ چون خیلیُ به نُمِ مه اَتان و اَگِن: که ”مه همو اَم“ و ”زَمُنِ موعود رِسیدن“. دُمبالِ اُشُ مَرِی.

یوحنا 8:34

عیسی به اُشُ جواب ایدا: «حکیکتاً، بهتُ اَگَم، کسی که گناه اَکُنت، غُلُم گناهِن.

رومیان 11:30

به چه که همطو که شما یه زَمُنی اَ خدا نااطاعتی تاکه ولی الان وا خاطر نااطاعتی یهودیُ بهتُ رحم بودِن،

رومیان 6:12

پَ مَوالی گناه توو بدن فانیتُ، حکمرانی بُکنت تا اَ هوا و هوسُش اطاعت بُکنین.

رومیان 6:17

ولی خدا رو شُکر که شمایی که یه زَمُنی غُلُمُن گناه هَستِرین، الان اَ تِه دلتُ اَ اُ تعلیمی اطاعت اَکُنین که سرسپارش بودِین.

رومیان 6:22

ولی الان که اَ گناه آزاد بودِین و غُلُمُوی خدا بودِین، ثمری که وا دَس اَتارین وا طَرَه مقدّس بودِن اَبَرِه، و آخِر عاکِبت اُ، زندگی ابدین.

رومیان 6:6

اییُ اَدونیم اُ آدمِ کِدیم که ما هَستِریم، وا اُ صلیب بو تا بدنِ گناه نیست بَشِت تا ایطوکا ما دگه اسیر گناه نَبِشیم.

۲قرنتیان 12:20

چون تِرس اُمهَستِن که شاید وختی حدتُ اَتام بگینُم شما اُطُو که دلُم شَواستَه نهین، و شما هم بِگینین مه اُطُو که دلتُ شَواستَه نَهُم. تِرس اُمهَستِن که شاید میون شما جر و دعوا، دیدن کوری، جَهل، خودخواهی، تهمت، سُخن کِردِن، غرور و بی‌نظمی بَشِت.

غلاطیان 6:3

به چه که اگه یکی با ایکه کسی نَن، به خوش کسی وا حساب اَتارِه، بِی خو گول اَزَنت.

کولسیان 1:21

شما که یه زَمُنی وا خدا غریبه ئَرین، و توو فکرتُ وا اُ دشمن ئَرین، و کاروی بد اَنجُم تادا،

کولسیان 3:7

شمام یه زَمُنی توو ایی چیزُ رفتار تاکه، اُغایه که توو اُشُ زندگی تاکه.

۲تیموتائوس 3:13

در حالیکه آدموی شریر و دَغَل باز، بدته و بدته اَبِن؛ گول اَزَنِن و گول اَخارِن.

۲تیموتائوس 3:6

به چه که میون اُشُ کسونی هَستَن که وا حیله سر اَ لَهَر مردم در اَتارِن، و زنوی کم عکلُ اسیر اَکُنِن، اُ زنُنیُ که زیر بار گناهُو کمرِشُ خم بودِن و با هوا و هوسوی جور وا جور اَ راه به در اَبِن.

تیتوس 1:16

اُشُ ادعا اَکُنِن که خدائو اَشناسِن، ولی وا کاروشُ بِی اُ حاشا اَکُنِن. اُشُ منفور و نافرمُنَن، و به درد هیچ کار خُبی ناخارِن.

تیتوس 2:12

و به ما یاد اَدِت که بی‌دینی و هوا و هوسوی ایی دنیائو ول بُکنیم و وا خودداری و درستی و دینداری توو ایی دوره زمونه زندگی بُکنیم،

یعقوب 1:26

اگه کسی گَمون اَکُنت که دیندارِن ولی جلو زَبُن خو ناگُناره و به دل خو گول بِزَنت، دینداری اُ آدم بی ارزشِن.

۱پطرس 1:14

مثه چوکُنِ فَرمُن بر، هم شکل هوا و هوسویی که توو دوره نادونی گذشته اَتُ تُهَستَه، مَبَشی.

مکاشفه 12:9

اُ اَژدِهای گَپ وا زیر کَردوندَه بو، همو مار کِدیمی که نُمی ابلیس و شِیطُنِن، همو که همۀ دنیائو گول اَزَنت. اُ به زمین وا زیر کَردوندَه بو و فرشته‌ئُونِش هم واکِلی وا زیر کَردوندَه بودَن.

مکاشفه 13:14

وا اُ نِشُنه و معجزه ئُویی که اجازه ایشَستَه به جای اُ جناور وحشی اَوِّلی اَنجُم هادِه، به اُشُویی که رو زمین زندگی شاکِه گول ایزَه و بهشُ ایگو که، اَ جناور وحشی که وا شمشیر زخم ایخاردِن ولی هِنوزا زنده‌اَن یه بُتی بِسازِن.

مکاشفه 18:2

اُ وا یه صدای پُر کُدرَت غار ایزَه که: «چِلی! بابِل گَپ چِلی! بابِل یه جایی بودِن بِی جاگیر بودِن زارُ یه منزلگاهی بِی هر روح ناپاکی، یه کُلودَنگی بِی هر پرنده نجسی، یه قرارگاهی بِی هر جناور وحشی نجس و منفوری.