Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




رومیان 7:7 - کتاب مقدس به زبان بندری

7 پَ چه بِگِیم؟ یعنی شریعت گناهِن؟ ابداً! ولی اگه شریعت نَهَستَه، اُمنادونست گناه چِن. چون اگه شریعت اینَگُفتَه: «طمع مَکُن»، اُمنادونست طمع کِردِن چِن.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

7 پس چه گوییم؟ آیا شریعت گناه است؟ به هیچ روی! براستی اگر شریعت نبود، هرگز درنمی‌یافتم گناه چیست. زیرا اگر شریعت نگفته بود «طمع مورز»، نمی‌توانستم دریابم طمع ورزیدن چیست.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

7 پس چه گوییم؟ آیا شریعت گناه است؟ حاشا! بلکه گناه را جز به شریعت ندانستیم. زیراکه شهوت را نمی دانستم، اگر شریعت نمی گفت که طمع مورز.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

7 پس آیا منظور این است که شریعت گناه‌آلود است؟ مسلماً نه! در واقع، این شریعت بود که گناه مرا به من نشان می‌داد. برای مثال، اگر شریعت نگفته بود «طمع نَوَرز»، من هرگز پی نمی‌بردم که طمع ورزیدن گناه است.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

7 پس چه بگوییم؟ آیا شریعت گناهكار است؟ به هیچ وجه! اگر شریعت نبود من گناه را نمی‌شناختم. مثلاً اگر شریعت نگفته بود: «طمع نكن»، من هرگز نمی‌‌دانستم طمع‌كردن چیست.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

7 پس چه بگوییم؟ آیا شریعت مقصّر است؟ به هیچ وجه! اگر شریعت نبود، من گناه را نمی‌شناختم. مثلاً اگر شریعت نگفته بود «طمع نکن»، من هرگز نمی‌دانستم طمع‌کردن چیست.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




رومیان 7:7
30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ولی مه به شما اَگَم، هَرکَ با شهوت به یه زن نگاه بُکنت، همو موکَع توو دل خو با اُ زنا ایکِردِن.


پَ به اُشُ ایگو: «واسار بُبین و اَ طمع دوری بُکنین، چون زندگی آدم به زیادی مال و مِنالِش نین.»


اُ اَتات و به اُ باغبُنُ نابود اَکُنت و باغ انگور به کَسویِ دگه اَسپارِت.» وختی مردم ایی مَثَلُ شُشنُت، شُگُو: «خدا نَکُنت!»


مه طمع به نُگرَه یا طِلا و یا جِمه کسی اُمنِبودِن.


به چه که حکموی ’زنا مَکُن‘، ’کَتل مَکُن‘، ’دُزی مَکُن‘، ’طمع مَکُن‘، و هر حکم دگه ای، همه توو ایی کَلُم خلاصه اِبو که «به هَمسادَت مثه خوت دوست اِتبَشِت.»


چون هیچ آدمیزادی وا اَنجُم دادن کاروی شریعت، توو نظر خدا صالح به حساب نِتا، به چه که شریعت گناهُ اَشناسونه.


ولی اگه نادرستی ما درستی خدائو نَمایُن اَکُنت چه بایه بِگِیم؟ یعنی خدا ظالمِن که رو ما خشم اَگِنت؟ انسانی گَپ اَزَنُم.


پَ دربارۀ اُنچه که اِبرائیم پیغُمبَر گیرش هُند، چه اِتونیم بِگِیم؟ همو اِبرائیم که طِبکِ جسم، جَدمُن،


به چه که شریعت، خشم خدائو اَتارِه؛ ولی جائی که شریعت نین، زیر پا ناهادِن شریعت هم نین.


حالا، شریعت هُند تا خطا زیاد بَشِت، ولی جایی که گناه زیاد بو فیض، بی حد و اندازه زیاد بو.


پَ چه بِگِیم؟ وا خاطریکه زیر شریعت نِهِیم بلکه زیر فیضیم، بایه گناه بُکنیم؟ ابداً!


چونکه گناه اَ طریق حکم شریعت، فرصت پیدا ایکه به مه گول ایزَه و اَ طریق اُ به مه ایکُشت.


پَ یعنی اُنچه که خُبِن، بِی مه باعث مرگ بو؟ ابداً! ایی گناهَه که اَ طریق اُنچه که خُبِن، در مه مرگُ به بار ایوا تا ایطوکا گناه، گناه بودِنی معلوم بَشِت، و اَ طریق حکم شریعت معلوم بَشِت که بدی گناه چِکَک بی حد و اندازن.


چون اُ موکَع که ما زیر سلطه جسم زندگی ماکِه، هوا و هوسوی گناه آلودمُ که شریعت سُکِشُ شَکِه، توو عضوئُوی ما کار شاکِه تا بِی مرگ ثمر بیاریم.


ولی گناه اَ طریق ایی حکمِ شریعت، فرصت پیدا ایکه تا توو مه همه طور طمعیُ به بار بیارِه. به چه که جدا اَ شریعت، گناه مُردِن.


نیش مرگ گناهِن و کُدرَت گناه، شریعتِن.


ولی میونتُ نبایه حتی گَپی اَ بی‌عفتی یا هرطور ناپاکی یا طمعکاری بَشِت به چه که ایشُ شایستۀ کسونی که به مسیح ایمُن شُهَه، نَن.


پَ اُنچه که در شما زمینین، بُکُشین، یعنی بی‌عفتی، ناپاکی، هوا و هوس، خواسته بد و طمع که همو بُت‌پرستین.


نه توو هوا و هوسِ شهوت، مثه غیر یهودیونی که خدائو ناشناسَن.


چونکه شریعت هیچ چیُ کامل اینَکِه. ولی اَ یه طَرَه دگه، امید بِهتِریُ وا ما در میون ایناها که اَ طریق اُ به خدا نِزیک اِبیم.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ