رومیان 4:2 - کتاب مقدس به زبان بندری

² چونکه اگه اِبرائیم وا اعمال، صالح به حساب شَهُند، چیزی ایشَستَه که بهش فخر بُکنت ولی نه در محضر خدا.

هزارۀ نو

² اگر ابراهیم بر پایۀ اعمالْ پارسا شمرده شده بود، می‌توانست فخر کند؛ امّا در نظر خدا چنین نیست.

Persian Old Version

² زیرا اگر ابراهیم به اعمال عادل شمرده شد، جای فخر دارد اما نه درنزد خدا.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

² اگر اعمال نیک او سبب شد مقبول خدا واقع شود، می‌توانست افتخار کند. اما راه و روش خدا این نبود.

مژده برای عصر جدید

² اگر به وسیلهٔ کارهای خود نزد خدا نیک شمرده شده بود دلیلی برای بالیدن می‌‌داشت، امّا او نمی‌تواند در پیشگاه خدا به خود ببالد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

² اگر به‌وسیلهٔ کارهای خود نزد خدا نیک شمرده شده بود، دلیلی برای بالیدن می‌داشت، امّا او نمی‌تواند در پیشگاه خدا به خود ببالد.

رومیان 4:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

رومیان 15:17

پَ در مسیح عیسی مه دلیل اُمهَه که به خذمتُم بِی خدا بُبالُم.

۱قرنتیان 1:29

تا هیچ آدمیزادی در محضر خدا به خوش نَباله.

۱قرنتیان 1:31

تا همطو که توو کتاب اِرمیای پیغُمبَر نوشته بودِن: «بُوال کسی که اَباله، به خداوند بُباله.»

۱قرنتیان 4:7

چون، کِ یه فَرخی داخلِ تو اَدیدِن؟ چه اِتهَه که بهت داده نِبودِن؟ پَ اگه بهت داده بودِن، بِی چه یه طوری به خوت اَبالی که انگار بهت داده نِبودِن؟

۱قرنتیان 9:16

به چه که اگه مه انجیلُ اعلام اَکُنُم ایی به مه افتخار اینین، وا خاطریکه ایی وظیفه ایین، که رو دوشُمِن؛ وُی به حال مه اگه انجیلُ اعلام نَکنُم!

۲قرنتیان 11:12

مه به اُ کاری که اَنجُم اَدادم ادامه اَدَم تا فرصتُ اَ فرصت طلبُ بِگِرُم، اَ اُ آدمویی که شاوا توو اُ خذمتی که بهش افتخار اَکُنِن به خوشُ با ما یکی بُکنِن.

۲قرنتیان 11:30

اگه بایه افتخار بُکنُم به چیزُیی افتخار اَکُنُم که ضعف مه ئو نِشُن اَدِت.

۲قرنتیان 5:12

ما دوبارَه پهلو شما اَ خومُ تعریف ناکُنیم بلکه بهتُ فرصت اَدِیم که به ما افتخار بُکنین، تا بُتونین جواب کسونیُ هادِین که افتخارشُ به ظاهر کضیه اَن، نه به اُ چیزی که توو دلِن.

غلاطیان 3:22

ولی نوشته مقدّس اعلام ایکه همِی چی اسیر گناهِن، تا اُ وعده ای که به وسیله ایمُن به عیسی مسیحِن، به اُشُویی که ایمُن اَتارِن، داده بَشِت.

افسسیان 2:9

و نتیجه اعمال نَن، تا هیچکَ بِی خوش ننازه.

فلیپیان 3:9

و در اُ پیدا بَشُم، نه وا صالح بودِن خوم که اَ شریعت اَتات، بلکه وا صالح بودِنی که اَ راه ایمُنِ به مسیح اَتات، اُ صالح بودِنی که اَ طَرَه خدان و وابسته به ایمُنِن.