رومیان 3:4 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁴ ابداً! حتی اگه همۀ آدمُ دورومُش بَشِن، خدا راستگون! همطو که توو کتاب زبور نوشته بودِن: «به هِمی خاطر هر چه بِگِی، درستِن، و وختی که حکم اَکُنی، چیره اِبی.»

هزارۀ نو

⁴ به هیچ روی! حتی اگر همۀ انسانها دروغگو باشند، خدا راستگو است! چنانکه نوشته شده است: «از این رو، چون سخن می‌گویی، برحقی، و چون داوری می‌کنی، غالب می‌آیی.»

Persian Old Version

⁴ حاشا! بلکه خدا راستگو باشد و هر انسان دروغگو، چنانکه مکتوب است: «تا اینکه درسخنان خود مصدق شوی و در داوری خودغالب آیی.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ البته که نه! حتی اگر همه دروغگو باشند، خدا راستگو است. همان‌گونه که در کتب مقدّس نوشته شده: «ثابت می‌کنی که در آنچه می‌گویی، راستگو هستی، و در محکمه، پیروز می‌شوی.»

مژده برای عصر جدید

⁴ به هیچ وجه! حتّی اگر همهٔ انسانها دروغگو باشند خدا راستگو است، ‌چنانكه كتاب‌مقدّس می‌فرماید: «‌راستگویی تو باید در سخن گفتن معلوم، و حقانیّت تو در محاكمه ثابت شود.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ به هیچ وجه! حتّی اگر همۀ انسان‌ها دروغ‌گو باشند، خدا راست‌گو است، ‌چنان‌که نوشته شده است: «‌وقتی سخن می‌گویی، حقیقت را گویی؛ و چون داوری می‌شوی، غالب آیی.»

رومیان 3:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 11:19

پُس انسان هُند، که هم اَخارِه و هم اَنوشه؛ اَگَن: بیگینی، ”یه مرد اُشکُم لوسین و عَرَک خارُ دوست خراجگیرُ و گناهکارُن.“ ولی کاروی شما ثابت اَکُنت که عکل و حکمت تُنی.»

لوقا 20:16

اُ اَتات و به اُ باغبُنُ نابود اَکُنت و باغ انگور به کَسویِ دگه اَسپارِت.» وختی مردم ایی مَثَلُ شُشنُت، شُگُو: «خدا نَکُنت!»

یوحنا 3:33

کسی که به گواهی اُ کبول اَکُنت، مُهر تأیید اَزَنت که خدا، حکیکتِن.

رومیان 11:1

پَ اَپُرسُم: مگه خدا کوم خو رد ایکِردِن؟ ابداً؛ چونکه مه خومَم یه یهودیُم، اَ نسل اِبرائیم پیغُمبَر و اَ طِیفه بِنیامین.

رومیان 11:11

پَ اَپُرسُم: یعنی اُشُ سرپا شُزَه تا زمین بِکَن؟ ابداً! به جاش اَ طریق خطای اُشُ، نجات بِی غیریهودیُن هُندِن تا کوم یهودُ وا غیرت بیارِت.

رومیان 3:31

پَ ما شریعتُ با ایی ایمُن خراب اَکُنیم؟ ابداً! برعکس ما شریعتُ پا برجا اَکُنیم.

رومیان 6:15

پَ چه بِگِیم؟ وا خاطریکه زیر شریعت نِهِیم بلکه زیر فیضیم، بایه گناه بُکنیم؟ ابداً!

رومیان 6:2

ابداً! ما که نسبت به گناه مُردِیم، چطو اِتونیم هِنوزا توو اُ زندگی بُکنیم؟

رومیان 7:13

پَ یعنی اُنچه که خُبِن، بِی مه باعث مرگ بو؟ ابداً! ایی گناهَه که اَ طریق اُنچه که خُبِن، در مه مرگُ به بار ایوا تا ایطوکا گناه، گناه بودِنی معلوم بَشِت، و اَ طریق حکم شریعت معلوم بَشِت که بدی گناه چِکَک بی حد و اندازن.

رومیان 7:7

پَ چه بِگِیم؟ یعنی شریعت گناهِن؟ ابداً! ولی اگه شریعت نَهَستَه، اُمنادونست گناه چِن. چون اگه شریعت اینَگُفتَه: «طمع مَکُن»، اُمنادونست طمع کِردِن چِن.

رومیان 9:14

پَ چه بِگِیم؟ یعنی خدا انصاف اینین؟ البته که ایطو نَن!

۱قرنتیان 6:15

مگه نادونین که بدنوی شما عضوئُوی مسیحِن؟ پَ حالا عضوئُوی مسیحُ بِسَم و عضوئُوی یه فاحشه بُکنُم؟ ابداً!

۲قرنتیان 1:18

به امین بودِن خدا کَسَم که گَپ ما به شما هم ’بله‘ و هم ’نه‘ نبودن.

غلاطیان 2:17

ولی اگه همیطو که دُمبال اُیم که در مسیح صالح به حساب بیِیم، معلوم بُبوت که مائَم گناهکاریم، یعنی ایی به ایی معنین که مسیح خادم گناهِن؟ ابداً!

غلاطیان 2:21

مه فیض خدائو باطل ناکُنُم، به چه که اگه صالح بودِن اَ راه شریعتَ، پَ مسیح بیخودی مُرد.

غلاطیان 6:14

ولی دور اَ جُنُم بَشِت که به چیزی بنازُم، جُلَ صلیب خداوندمُ عیسی مسیح، که به وسیله اُ، دنیا بِی مه به صلیب بودِن و مه بِی دنیا.

۱تیموتائوس 3:16

ما وا زبُن اَتاریم که راز دینداری واکعاً گَپِن: اُ توو جسم نَمایُن بو، توسط روح خدا بر حَک بودِنی ثابت بو، فرشته‌ئُون به اُ شُدی، میون ملتُ اعلام بو، توو دنیا بهش ایمُن شُوارد، و توو جلال، بالا بُردَه بو.

تیتوس 1:2

ایی حکیکت طِبکِ امید به زندگی ابدین، که خدایی که ابداً دورو ناگت، اَ ازل وعدَش به ما ایدا

عبرانیان 6:18

تا توسط دو چیزی که عوض نابِن، که مَحالِن خدا دربارَش دورو بِگِت، ما دلگرمی کِوی مُبَشِت، ما که بِی پناه بُردن فرار مُکِردِن تا امیدیُ که جلو راهمُن، کایُم بُگناریم.

۱یوحنا 5:10

هَرکَ به پُسِ خدا ایمُن ایشَه، ایی شهادت توو خوش ایشَن. اُ کِ به خدا ایمُن اینی، به اُ دورومُش ایکِردِن، چون به شهادتی که خدا دربارۀ پُس خو ایدادِن، ایمُن اینَواردِن.

۱یوحنا 5:20

و همیطو اَدونیم که پُس خدا هُندِن و به ما ایی درکُ ایدادِن تا به اُ که حکیکین بِشناسیم، ما در اُیم که حکیکین، یعنی در پُس اُ، عیسی مسیح. اُن خدای حکیکی و زندگی ابدی.

مکاشفه 3:7

«به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر فیلادِلفیه‌اَن بنویس: «اُ که قدّوسِن، اُ که حَکِن، اُ که کِلیل داوود پادشاهُ ایشَه، اُ که واز اَکُنت و هیچکَ نابَنده، و اُ که اَبَندِه و هیچکَ واز ناکُن، ایطُو اَگِت: