مکاشفه 7:15 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁵ به هِمی خاطرِن که: «ایشُ رو وا روی تخت خدائَن و شُو و رو به اُ توو معبدش خذمت اَکُنِن؛ و اُ که رو اُ تخت اَنینگِت، وا حضور خو به اُشُ سر پناه اَدِت.

هزارۀ نو

¹⁵ هم از این روست که: «اینان در پیشگاه تخت خدایند و شبانه‌روز او را در معبدش خدمت می‌کنند؛ و آن تخت‌نشین، خیمۀ خود را بر آنان می‌گستراند.

Persian Old Version

¹⁵ از این جهت پیش روی تخت خدایند و شبانهروز در هیکل او وی راخدمت میکنند و آن تختنشین، خیمه خود را برایشان برپا خواهد داشت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁵ به همین جهت، اکنون در حضور تخت خدا هستند و او را شبانه روز در معبد او خدمت می‌کنند. او که بر تخت نشسته است، ایشان را در حضور خود پناه می‌دهد.

مژده برای عصر جدید

¹⁵ به این سبب آنها در برابر تخت خدا هستند و او را شب و روز در معبدش خدمت می‌کنند و آنان در سایهٔ آن تخت‌نشین خواهند بود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁵ به‌این‌سبب آن‌ها در برابر تخت خدا هستند و او را شب و روز در معبدش خدمت می‌کنند و آن تخت‌نشین آنان را پناه خواهد داد.

مکاشفه 7:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

یوحنا 1:14

کلمه، جسم بو و میون ما ساکن بو. ما جلال اُ رو مُدیدِن، جلالی شایستۀ اُ تک پُس که اَ طَرَه بَپ آسَمُنی هُند، پُر اَ فیض و حکیکت.

۱قرنتیان 3:16

مگه نادونین که شما معبد خدایین و روح خدا در شما ساکنِن؟

۲قرنتیان 6:16

میون معبد خدا و بُتُ چه سازشی هَه؟ به چه که ما معبد خدای زنده‌ایم. همطو که خدا ایگو: «بین اُشُ جاگیر اَبُم و میونشُ راه اَرَم، و مه خدای اُشُ اَبُم و اُشُ کوم مه اَبِن.

عبرانیان 12:2

بیِی چِهمِمُ به عیسی بَشِت که بانی و کامل کننده ایمُنِمُن، همو عیسی که وا خاطر اُ شادیی که جلو روش ناهادَه بودَه، صلیبُ تحمل ایکه و ننگ اُ رو کوچک ایکه و حالا وا دَس راست تخت خدا نِشتِن.

عبرانیان 8:1

حالا اصلِ مطلب چیزی که اَگِیم ایین: ما ایطو کاهن گِپویی مُهَه که به دَس راستِ تخت مقام عظمت توو آسَمُن نِشتِن،

مکاشفه 11:19

اُغایه معبد خدا توو آسَمُن واز بو؛ و صندوکِ عهد اُ میون معبدِش نَمایُن بو. بَرخ آسَمُن، صدای غُرّشت، اِستون و زمین جُنبِشتَه، و تگرگِ شدیدی ایزَه.

مکاشفه 13:6

اُ لُوِ خو واز ایکه به کُفر گُفتِن به خدا و کُفر گُفتِن به نُمِ اُ و به اُ جایی که تووش زندگی اَکُنت، یعنی به اُشُ که توو آسَمُن زندگی اَکُنِن.

مکاشفه 20:10

و ابلیس، که به اُشُ گول ایزَدَه توو دریاچه ای اَ آتِش و گوگرد تُش بو، جایی که اُ جناور وحشی و اُ نبی دوروغکایی کَردوندَه بودَرِن. اُشُ روز و شُو تا ابدالآباد عذاب اَکَشِن.

مکاشفه 21:22

هیچ معبدی توو شهر اُمنِدی، به چه که معبدش خداوندْ خدای کادِر مطلق و اُ برّه‌اَن.

مکاشفه 22:3

دگه اُجا هیچ چیز نَعلت بودَه ای نین. اُ شهر جایین که تخت خدا و اُ برّه اُجا اِبوت؛ و نوکرُش بِی اُ پرستش اَکُنِن.

مکاشفه 22:5

دگه شُوو نین. اُشُ احتیاج به نورِ چراغ یا اَفتُو شُنی، به چه که خداوندْ خدا نور اُشُ اِبو، و اُشُ تا ابدالآباد حکمرانی اَکُنِن.

مکاشفه 4:4

دور اُ تخت، بیست و چار تا تخت دگه هَستَه و رو اُ تختُ بیست و چار تا ریش سفید نِشتَرِن. اُشُ جِمه سفید گَرِشُئَه و تاجی اَ طِلا رو سَرشُ.

مکاشفه 4:8

اُ چار تا موجود زنده هر تِیشُ شیش تا بال شُهَه که تمُنِ دور تا دورشُ و داخلشُ پُر اَ چِهمِن، و شُوُ و رو یکسره اَگَن: «قدّوسِن، قدّوسِن، قدّوسِن خداوندْ خدای کادِر مطلق، اُ کِ هَستَه، هَستِن و اَتات.»

مکاشفه 4:9

هروَه که اُ موجودوی زنده، به اُ که رو تخت نِشتِن، همو که تا ابدالآباد زِندَن، جلال و حرمت و شُکر تکدیم اَکُنِن،

مکاشفه 7:9

بعد اَ ایی، نگاه اُمکه، و بیگین، جمعیت گِپیَ که هیچکَ ایناتونِست اُشُ ئو بشماره، اَ هر ملتی، اَ همهٔ طِیفه ئُو، کومُ و زَبُنُ، جلو اُ تخت و جلو اُ برّه ووستادَرِن، ردائُوی سفید گَرِشُئَه و پیشوی مُغ توو دَسِشوئَه.