مکاشفه 5:12 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹² و وا صدای بلند ایطُو شاگو: «اُ برّۀ کُربُنی بودَه لایِکِن که کُوّت و ثروت، حکمت و کُدرَت، حرمت و جلال و حمد و ثنا بهش تکدیم بُبوت.»

هزارۀ نو

¹² و با صدای بلند چنین می‌گفتند: «آن برۀ ذبح شده سزاوار قدرت و دولت و حکمت و توانایی است، و سزاوار حرمت و جلال و ستایش.»

Persian Old Version

¹² که به آواز بلند میگویند: «مستحق است بره ذبح شده که قوت و دولت و حکمت و توانایی و اکرام وجلال و برکت را بیابد.»

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² با صدای بلند این سرود را می‌خوانند: «برّهٔ خدا که جانش را در راه نجات مردم قربانی کرد، لیاقت دارد که صاحب قدرت و دولت، حکمت و قوت، حرمت و جلال و برکت باشد.»

مژده برای عصر جدید

¹² و با صدای بلند فریاد می‌زدند: «برّهٔ قربانی شده شایسته است تا قدرت و ثروت، حكمت و توانایی، حرمت و جلال و تمجید بیاید.»

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² و با صدای بلند فریاد می‌زدند: «برّۀ قربانی شده شایسته است تا قدرت و ثروت، حکمت و توانایی، حرمت و جلال و تمجید را بیابد.»

مکاشفه 5:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 28:18

عیسی نِزیک هُند و به اُشُ ایگو: «تَمُن کُدرَت توو آسَمُن و روی زمین به مه داده بودِن.

یوحنا 1:29

صَباش، یحیی ایدی عیسی طرفش اَهُندِن و ایگو: «بیگینی ایین برّۀ کُربُنیِ خدا که گناهِ دنیائو اَسِت!

یوحنا 17:2

چونکه تو اختیار همۀ آدمُ به اُ اِتدادِن تا به همۀ کسویی که تو به اُ اِتبخشیدِن، زندگی ابدی هادِه.

۲قرنتیان 8:9

چون اَ فیض خداوند ما عیسی مسیح وا خبرین که، با ایکه دارا هَستَه، ولی وا خاطر شما فَخیر بو تا شما اَ طریق فقر اُ دارا بَشین.

۱تیموتائوس 1:17

به اُ پادشاهِ دوران، به اُ که غیر فانین، و نابو بیگینی، به اُ خدای یکتا، تا ابدالآباد حرمت و جلال بَشِت؛ آمین!

مکاشفه 1:6

و اَ ما پادشاهی ای ایساخت و کاهنُنی بِی خدا و بَپ خو، به اُ جلال و حکمرانی بُبوت تا ابدالآباد. آمین.

مکاشفه 13:8

همۀ اُشُویی که رو زمین زندگی اَکُنِن اُ جناور وحشیُ اَپَرستَن، یعنی همۀ اُ کسونی که کَبل اَ شروع دنیا نُمِشُ توو اُ دفتر زندگی نوشته نِبودِن که مال اُ برّه‌اَن که کُربُنی بو.

مکاشفه 15:3

اُشُ سرود موسی، نوکر خدا، و سرود اُ برّه ئو شاخونده و شاگو: «گَپ و تعجب آورن کاروی تو، ای خداوندْ خدای کادِر مطلق. عدل و حَکِن راهوی تو، ای پادشاهِ ملتُ.

مکاشفه 19:1

بعد اَ ایی، یه صدایی مِشنُت که مثه صدای بلندِ یه جمعیت گِپی توو آسَمُنَ که غار شازَه: «خدائو شکر! نجات و جلال و کُدرَت مال خدامُن،

مکاشفه 4:11

«خداوندمُ و خدامُ، تو لایِکی که جلال و حرمت و کُدرَت بِی تو تکدیم بَشِت، به چه که همِی چیُ تو خَلک اِتکه و همِی چی به اراده تو بوجود هُند و خَلک بو.»

مکاشفه 5:13

و اُمشنُت که هر جُنداری توو آسَمُن و رو زمین و زیر زمین و توو دیریا، و هرچه که توو اُشُن، شاگو: «حمد و ثنا، حرمت، جلال و کُدرَت، تا ابدالآباد به اُ که رو تخت اَنینگِت و به برّه بُبوت.»

مکاشفه 5:6

میون اُ تخت و چار تا موجود زنده و وسط ریش سفیدُ، یه برّه‌ای اُمدی که ووستادَه انگار که کُربُنی بودَه، هفت تا شاخ و هفت تا چِهم ایشَستَه، که همو هفت تا روح خدائَن که به تَمُنِ زمین فرستادَه بودِن.

مکاشفه 5:8

و وختی طومار ایگِه اُ چار تا موجود زنده و اُ بیست و چار تا ریش سفید، به پا اُ برّه کَفتَن. اُشُ هرتِیشُ، توو دَسِشُ یه سازِ چنگَ و تاسویی اَ طِلا که پُر اَ گِشتَه‌ئَه که همو دعائُوی ایمُندارُنِ به مسیحِن.

مکاشفه 5:9

اُشُ یه سرود تازه شُخوند که شَگُو: «تو لایِکی که طومارُ بِسِی و مُهرِ لاکُش واز بُکنی چونکه کُربُنی بودِی، و وا خون خو آزادی مردمُ اَ هر طِیفه، اَ هر زَبُن، اَ هر کوم و اَ هر ملتی، بِی خدا اِتخری؛

مکاشفه 6:1

وختی که برّه یکی اَ اُ هفت مُهرِ لاکُ واز ایکه مِه اُمدی و مِشنُت که یه تا اَ اُ چار تا موجود زنده وا صدایی مثه اِستون اَگِت: «بُدو!»

مکاشفه 7:12

و شُگُو: «آمین! حمد و ثنا و جلال، حکمت و شُکر و حرمت، کُوّت و کُدرَت بر خدای ما بُبوت، تا ابدالآباد. آمین!»