مکاشفه 4:9 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁹ هروَه که اُ موجودوی زنده، به اُ که رو تخت نِشتِن، همو که تا ابدالآباد زِندَن، جلال و حرمت و شُکر تکدیم اَکُنِن،

هزارۀ نو

⁹ هر بار که آن موجودهای زنده، جلال و عزّت و سپاس نثار آن تخت‌نشین می‌کنند که جاودانه زنده است،

Persian Old Version

⁹ و چون آن حیوانات جلال وتکریم و سپاس به آن تختنشینی که تا ابدالابادزنده است میخوانند،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁹ هر بار که این موجودات زنده به آنکه بر تخت نشسته بود و تا ابد زنده است، جلال و حرمت و سپاس می‌فرستند،

مژده برای عصر جدید

⁹ هر وقت این حیوانات آن تخت‌نشین را كه تا ابد زنده است، تجلیل و تكریم و تمجید می‌کنند،

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁹ هر وقت این موجودات زنده آن تخت‌نشین را که تا ابد زنده است، تجلیل و تکریم و شکر می‌کنند،

مکاشفه 4:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

عبرانیان 7:25

پَ، عیسی اِتون اُشُوییُ که اَ طریق اُ به خدا نِزیک اَبِن تا ابد نجات هادِه، به چه که اُ همیشه زِندَن تا بهشُ شفاعت بُکنت.

عبرانیان 7:8

اَ یه طَرَه کسونی ده یک اَگِرِن که فانی‌اَن، ولی اَ یه طَرَه دگه اُ که دربارَش گواهی داده بودِن که زِندَن، ده یک اَگِنت.

مکاشفه 1:18

و مِئُم اُ که زِندَن. مِه مُردُم، و بیگین تا ابد زندَه اُم و کِلیلوی مرگ و دنیای مُردَئُن تو دَس مِن.

مکاشفه 10:6

و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن کَسَم ایخا، به همو که آسَمُن و هرچه که توشِن و زمین و هرچه که توشِن و دیریا و هرچه که توشِن، خَلک ایکه. اُ کَسَم ایخا که دگه بِشتِه اَ ایی دیر نابوت،

مکاشفه 15:7

یه تا اَ اُ چار تا موجود زنده، به اُ هفت تا فرشته هفت تا تاس طِلا پُر اَ خشم خدا ایدا، خدایی که تا ابدالآباد زِندَن.

مکاشفه 21:5

اُ که رو اُ تخت نِشتَه ایگو: «بیگین، مِه همِی چیُ نو اَکِردَم.» همیطوَم ایگو: «اییُ بنویس، به چه که ایی گَپُن کابِل اعتمادِن و راستِن.»

مکاشفه 4:2

درجا اَ روح خدا پُر بودُم و بیگین، یه تختی توو آسَمُنَ و یکی رو تخت نِشتَه.

مکاشفه 4:8

اُ چار تا موجود زنده هر تِیشُ شیش تا بال شُهَه که تمُنِ دور تا دورشُ و داخلشُ پُر اَ چِهمِن، و شُوُ و رو یکسره اَگَن: «قدّوسِن، قدّوسِن، قدّوسِن خداوندْ خدای کادِر مطلق، اُ کِ هَستَه، هَستِن و اَتات.»

مکاشفه 5:1

اُغایه توو دَس راست اُ کِ رو تخت نِشتَه، یه طوماری اُمدی که پشت و روش نوشته بودَه و وا هفت تا مُهر، مُهرِ لاک بودَه.

مکاشفه 6:16

اُشُ به کوهُ و شَغُ شاگو: «رو ما بِکِین و بِی ما اَ جلوِ رو اُ کسی که رو تخت نِشتِن، و اَ خشم برّه زَفت بُکنی،

مکاشفه 7:15

به هِمی خاطرِن که: «ایشُ رو وا روی تخت خدائَن و شُو و رو به اُ توو معبدش خذمت اَکُنِن؛ و اُ که رو اُ تخت اَنینگِت، وا حضور خو به اُشُ سر پناه اَدِت.