مکاشفه 4:10 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁰ اُ بیست و چار تا ریش سفید جلو اُ کِ رو تخت نِشتِن رو زمین اَکَن و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن پرستش اَکُنِن، اُشُ تاجُشُ پای اُ تخت اَکَردُنِن و اَگَن:

هزارۀ نو

¹⁰ آن بیست و چهار پیر پیش روی تخت‌نشین بر خاک می‌افتند و او را که جاودانه زنده است می‌پرستند و پیش تخت او تاج از سر فرو می‌گذارند و می‌گویند:

Persian Old Version

¹⁰ آنگاه آن بیست و چهار پیر میافتند در حضور آن تختنشین و او را که تاابدالاباد زنده است عبادت میکنند و تاجهای خود را پیش تخت انداخته، میگویند:

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ آن بیست و چهار پیر نزد او سجده نموده، او را که تا ابد زنده است، پرستش می‌کنند، و تاجهای خود را پیش تخت او انداخته،

مژده برای عصر جدید

¹⁰ آن بیست و چهار پیر در برابر تخت‌نشین كه تا ابد زنده است سجده می‌کنند و او را می‌پرستند و تاجهای خود را در جلوی تخت او می‌اندازند و فریاد می‌زنند:

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ آن بیست و چهار پیر در برابر تخت‌نشین که تا ابد زنده است سجده می‌کنند و او را می‌پرستند و تاج‌های خود را در جلوی تخت او نهاده می‌گویند:

مکاشفه 4:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 2:11

وختی داخل لَهَر رفتِن و به چوک وا مُمی میریَم شُدی، سجده شُکِه و به اُ چوک پرستش شُکِه. بعد صَندوکُ خو واز شُکِه و طِلا و کُندِر و مُر به اُ تکدیم شُکِه.

لوقا 24:52

اُشُ به عیسی پرستش شُکِه و وا شادی گِپی به اورشلیم برگشتِن.

۱قرنتیان 15:10

ولی اُنچه که هَستُم، وا خاطر فیض خدان که هَستُم و فیض اُ بِی مه بی فُیدَه نَهَستَه. برعکس، مه اَ همۀ اُشُ بِشتِه کار اُمکه، با ایکه ایی مه نَهَستَرُم، بلکه فیض خدان که با مِن.

مکاشفه 10:6

و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن کَسَم ایخا، به همو که آسَمُن و هرچه که توشِن و زمین و هرچه که توشِن و دیریا و هرچه که توشِن، خَلک ایکه. اُ کَسَم ایخا که دگه بِشتِه اَ ایی دیر نابوت،

مکاشفه 11:16

اُ بیست و چار تا ریش سفید که توو محضر خدا رو تختُشُ اَنینگَن، وا رو، رو زمین کَفتِن و خدائو پرستش شُکِه،

مکاشفه 15:4

کِن که اَ تو نتِرسه، ای خداوند، و نُمِتُ جلال نَدِت؟ چون فَکَه تو قدّوسی. همۀ ملتُ اَتان و بِی توو پرستش اَکُنِن، به چه که کاروی عادلانه اَت نَمایُن بودِن.»

مکاشفه 15:7

یه تا اَ اُ چار تا موجود زنده، به اُ هفت تا فرشته هفت تا تاس طِلا پُر اَ خشم خدا ایدا، خدایی که تا ابدالآباد زِندَن.

مکاشفه 19:4

اُ بیست و چار تا ریش سفیدُن و اُ چار تا موجود زندَه سجده شُکِه و خدائو که رو اُ تخت نِشتَه، پرستش شُکِه و شُگُو: «آمین. خدائو شکر!»

مکاشفه 4:2

درجا اَ روح خدا پُر بودُم و بیگین، یه تختی توو آسَمُنَ و یکی رو تخت نِشتَه.

مکاشفه 4:4

دور اُ تخت، بیست و چار تا تخت دگه هَستَه و رو اُ تختُ بیست و چار تا ریش سفید نِشتَرِن. اُشُ جِمه سفید گَرِشُئَه و تاجی اَ طِلا رو سَرشُ.

مکاشفه 4:9

هروَه که اُ موجودوی زنده، به اُ که رو تخت نِشتِن، همو که تا ابدالآباد زِندَن، جلال و حرمت و شُکر تکدیم اَکُنِن،

مکاشفه 5:14

و اُ چار تا موجود زنده شُگُو: «آمین»، و اُ ریش سفیدُن سجده شُکِه و پرستش شُکِه.

مکاشفه 5:8

و وختی طومار ایگِه اُ چار تا موجود زنده و اُ بیست و چار تا ریش سفید، به پا اُ برّه کَفتَن. اُشُ هرتِیشُ، توو دَسِشُ یه سازِ چنگَ و تاسویی اَ طِلا که پُر اَ گِشتَه‌ئَه که همو دعائُوی ایمُندارُنِ به مسیحِن.

مکاشفه 7:11

و همۀ فرشته‌ئُون، دور تا دور اُ تخت و دور تا دور ریش سفیدُن و چار تا موجود زنده ووستادَرِن؛ و اُشُ جلوِ اُ تخت وا رو، رو زمین کَفتِن و خدائو پرستش شُکِه،