مکاشفه 3:7 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁷ «به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر فیلادِلفیه‌اَن بنویس: «اُ که قدّوسِن، اُ که حَکِن، اُ که کِلیل داوود پادشاهُ ایشَه، اُ که واز اَکُنت و هیچکَ نابَنده، و اُ که اَبَندِه و هیچکَ واز ناکُن، ایطُو اَگِت:

هزارۀ نو

⁷ «به فرشتۀ کلیسای فیلادِلفیه بنویس: «آن که قدّوس است و حق، آن که کلید داوود را دارد، آن که می‌گشاید و کس نخواهد بست، و می‌بندد و کس نخواهد گشود، چنین می‌گوید:

Persian Old Version

⁷ «و به فرشته کلیسای در فیلادلفیه بنویس که این را میگوید آن قدوس و حق که کلید داود رادارد که میگشاید و هیچکس نخواهد بست ومی بندد و هیچکس نخواهد گشود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ «این پیام را برای فرشتۀ کلیسای فیلادلفیه بنویس: این پیام از سوی کسی است که پاک و صادق است و کلید داوود را دارد. دری را که او بگشاید، کسی نمی‌تواند ببندد؛ و دری را که او ببندد، کسی نمی‌تواند بگشاید.

مژده برای عصر جدید

⁷ «به فرشتهٔ كلیسای فیلادلفیا بنویس: «این است سخنان آن قدّوس و صادق كه كلید داوود را به دست دارد. دری را كه او بگشاید نمی‌توان بست و هر دری را كه او ببندد نمی‌توان گشود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ «به فرشتۀ کلیسای فیلادلفیا بنویس: «این است سخنان آن قدّوس و حقّ که کلید داوود را در دست دارد. دری را که او بگشاید کسی نمی‌تواند ببندد و هر دری را که او ببندد کسی نمی‌تواند بگشاید.

مکاشفه 3:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 16:19

کیلیلوی پادشاهی آسَمُنُ به تو اَدَم. هرچه رو زمین بُبَندی، توو آسَمُن بسته اِبو و هرچه روی زمین واز بُکنی، توو آسَمُن واز اِبو.»

مَتّی 24:35

آسَمُن و زمین اَ بین اَرِه ولی کَلُم مه اَ بین نارِه.

مَرقُس 1:24

«ای عیسای ناصری، تو وا ما چه کار اِتهَه؟ هُندِی که به ما هلاک بُکنی؟ اَدونُم که تو کی! تو همو قدّوسِ خدایی!»

لوقا 1:32

اُ شخص گِپی اِبو و پُسِ خدای متعال خونده اِبو. خداوند خدا تخت پادشاهی جَدّی داوودُ به اُ اَدِت.

لوقا 4:34

«ای عیسای ناصری، تو با ما چه کار اِتهَستِن؟ هُندِی که به ما نابود بُکنی؟ اَدونُم که تو کی، تو همو قدوسِ خدایی.»

یوحنا 14:6

عیسی به اُ ایگو: «مه هَستُم راه و حکیکت و زندگی؛ هیچکَ پهلو بَپ آسَمُنی نِتا، جز اَ طریق مه.

اعمال رسولان 3:14

ولی شما به اُ که مقدّس و صالحَ حاشا تُکه و تُخواست که به یه کاتل وازتُ آزاد بُکنِن.

۱یوحنا 5:20

و همیطو اَدونیم که پُس خدا هُندِن و به ما ایی درکُ ایدادِن تا به اُ که حکیکین بِشناسیم، ما در اُیم که حکیکین، یعنی در پُس اُ، عیسی مسیح. اُن خدای حکیکی و زندگی ابدی.

مکاشفه 1:11

که شَگُو: «اُنچه اَگینی توو کتابی بنویس و به هفت تا کلیسا یعنی کلیسائُوی اَفِسُس، اِسمیرنا، پِرگاموم، تیاتیرا، ساردِس، فیلادِلفیه و لائودیکیه بفرست.»

مکاشفه 1:18

و مِئُم اُ که زِندَن. مِه مُردُم، و بیگین تا ابد زندَه اُم و کِلیلوی مرگ و دنیای مُردَئُن تو دَس مِن.

مکاشفه 1:5

و اَ طَرَه عیسی مسیح، اُ که شاهد وفادارِن، اَوِّلین کِسین که اَ مُردَئُن زندَه بو و حاکمِ پادشاهُن رو زمینِن. به اُ که بِی ما دوست ایشَه و وا خون خو بِی ما اَ گناهُمُ آزاد ایکِردِن،

مکاشفه 15:3

اُشُ سرود موسی، نوکر خدا، و سرود اُ برّه ئو شاخونده و شاگو: «گَپ و تعجب آورن کاروی تو، ای خداوندْ خدای کادِر مطلق. عدل و حَکِن راهوی تو، ای پادشاهِ ملتُ.

مکاشفه 16:7

مِه مِشنُت که اَ جای کُربُنی جواب هُند که: «بله، ای خداوندْ خدای کادِر مطلق، حَکِن و عدلِن حکمویی که تو اَکُنی.»

مکاشفه 19:11

اُغایه مِه اُمدی آسَمُن واز بودِن و بیگین، یه اسب سفیدیَ، یکی سوارشَ که وفادار و حک شَگن. اُ در عدالت حکم اَکُنت و اَجَنگِت.

مکاشفه 19:2

چونکه اُ حُکمُش حَکِن و عدلِن. به چه که اُ فاحشه گَپُ محاکمه ایکِردِن، همو فاحشه که زمینُ با بی عفتیش فاسد ایکه، و خدا تکاص خون نوکرُ خو ازش ایگِفتِن.»

مکاشفه 2:1

«به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر اَفِسُسِن بنویس: «اُ که هفت تا اِستالَه توو دَس راست ایشَه، و میون هفت تا چراغدُن طِلا راه اَرِه، ایطو اَگِت:

مکاشفه 21:5

اُ که رو اُ تخت نِشتَه ایگو: «بیگین، مِه همِی چیُ نو اَکِردَم.» همیطوَم ایگو: «اییُ بنویس، به چه که ایی گَپُن کابِل اعتمادِن و راستِن.»

مکاشفه 3:14

«به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر لائودیکیه‌اَن بنویس: «اُ که آمینِن، اُ که شاهد وفادار و حَکِن، اُ که منشأ خلکت خدان ایطُو اَگِت:

مکاشفه 4:8

اُ چار تا موجود زنده هر تِیشُ شیش تا بال شُهَه که تمُنِ دور تا دورشُ و داخلشُ پُر اَ چِهمِن، و شُوُ و رو یکسره اَگَن: «قدّوسِن، قدّوسِن، قدّوسِن خداوندْ خدای کادِر مطلق، اُ کِ هَستَه، هَستِن و اَتات.»

مکاشفه 5:9

اُشُ یه سرود تازه شُخوند که شَگُو: «تو لایِکی که طومارُ بِسِی و مُهرِ لاکُش واز بُکنی چونکه کُربُنی بودِی، و وا خون خو آزادی مردمُ اَ هر طِیفه، اَ هر زَبُن، اَ هر کوم و اَ هر ملتی، بِی خدا اِتخری؛

مکاشفه 6:10

اُشُ وا صدای بلند غار شازَه که: «ای خداوندی که بِی همِی چی حاکمی، ای تویی که قدّوسی و حکی، تا کِی محاکمه ناکُنی و تکاص خون مائو اَ اُشُ که رو زمین زندگی اَکُنِن، ناگیری؟»