مکاشفه 20:11 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹¹ اُغایه مِه یه تخت سفید گِپی و به اُ که روش نِشتَه اُمدی. آسَمُن و زمین اَ محضر اُ در رفتِن و جائی به اُشُ پیدا نِبو.

هزارۀ نو

¹¹ آنگاه تخت بزرگ و سفیدی دیدم، و کسی را که بر آن نشسته بود. آسمان و زمین از حضور او می‌گریختند و جایی برای آنها نبود.

Persian Old Version

¹¹ و دیدم تختی بزرگ سفید و کسی را بر آن نشسته که از روی وی آسمان و زمین گریخت وبرای آنها جایی یافت نشد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ آنگاه تخت بزرگ سفیدی را دیدم. بر آن تخت کسی نشسته بود که زمین و آسمان از روی او گریختند و ناپدید شدند.

مژده برای عصر جدید

¹¹ آنگاه تخت سفید بزرگی را دیدم كه شخصی بر آن نشسته بود. آسمان و زمین از حضور او گریخت و دیگر اثری از آنها نبود.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ آنگاه تخت سفید بزرگی را دیدم که شخصی بر آن نشسته بود. آسمان و زمین از حضور او گریخت و دیگر اثری از آن‌ها نبود.

مکاشفه 20:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 11:22

ولی بهتُ اَگَم که توو روز داوری، تحمل مجازات به شهروی صور و صیدون آسُنتِرِن، تا بِی شما.

مَتّی 24:35

آسَمُن و زمین اَ بین اَرِه ولی کَلُم مه اَ بین نارِه.

مَتّی 25:31

«موکعی که پُس انسان با جلال خو واکل همۀ فرشته‌ئُو بیاد، رو تخت پُر شکوه خو اَنینگِه.

رومیان 2:5

ولی تو وا خاطر دل تِلویی و توبه نَکِردِن دلت، بِی روز خشم، خشم بِی خوت جمع اَکُنی. همو روزی که حکم کِردنِ عادلانه خدا نَمایُن اِبو.

۲پطرس 3:7

ولی وا همو کَلُم، آسَمُنُ و زمینی که الان هَن، بی آتِش هَمبار اَبِن، و تا روز داوری و هلاکتِ بی‌دینُ، نگه اَبِن.

مکاشفه 12:8

ولی اَژدِها شکست ایخا و دگه توو آسَمُن جایی بهِشُ نَهَه.

مکاشفه 16:20

همۀ جزیرتُ در رفتِن و کوهُ نیست بودِن.

مکاشفه 19:11

اُغایه مِه اُمدی آسَمُن واز بودِن و بیگین، یه اسب سفیدیَ، یکی سوارشَ که وفادار و حک شَگن. اُ در عدالت حکم اَکُنت و اَجَنگِت.

مکاشفه 20:2

فرشته به اُ اَژدِها، همو مار کِدیمی، همو که ابلیس و شیطُنِن، ایگِفت و بِی هزار سال اسیرش ایکه.

مکاشفه 21:1

اُغایه آسَمُن جدید و زمینِ جدیدی اُمدی به چه که اُ آسَمُن اَوِّلی و اُ زمین اَوِّلی گذشتَن و دگه دیریا نَهَستَه.

مکاشفه 21:5

اُ که رو اُ تخت نِشتَه ایگو: «بیگین، مِه همِی چیُ نو اَکِردَم.» همیطوَم ایگو: «اییُ بنویس، به چه که ایی گَپُن کابِل اعتمادِن و راستِن.»

مکاشفه 4:2

درجا اَ روح خدا پُر بودُم و بیگین، یه تختی توو آسَمُنَ و یکی رو تخت نِشتَه.

مکاشفه 6:14

آسَمُن مثه طوماری که پیچیده اِبودِن، غیب بو و هر کوه و جزیرتی اَ جا خو سِیدَه بو.