مکاشفه 19:12 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹² چِهمُش مثه آتِشِ غَلمَشِن، و تاجوی زیادی رو سَرِشن. و نُمی روش نوشته بودِن که جُلَ خوش، هیچکَ نادونه.

هزارۀ نو

¹² چشمانش به آتشِ مشتعل می‌مانَد و بر سرش تاجهای بسیار است. و نامی دارد بر او نوشته که هیچ‌کس نمی‌داند، جز خودش.

Persian Old Version

¹² و چشمانش چون شعله آتش و بر سرش افسرهای بسیار و اسمی مرقوم داردکه جز خودش هیچکس آن را نمی داند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹² چشمان او مانند شعله‌های آتش بود و بر سرش تاجهای فراوانی قرار داشت. بر پیشانی‌اش نیز نامی نوشته شده بود که فقط خودش معنی آن را می‌دانست.

مژده برای عصر جدید

¹² چشمانش مانند شعلهٔ آتش بود، نیم‌تاجهای بسیار بر سر داشت و نامی بر او نوشته بود كه هیچ‌کس جز خودش نمی‌توانست آن را بفهمد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹² چشمانش مانند شعلۀ آتش بود، تاج‌های بسیار بر سر داشت و نامی بر او نوشته بود که هیچ‌کس جز خودش نمی‌توانست آن‌ را بفهمد.

مکاشفه 19:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 11:27

بَپ آسَمُنی مه همه چیزُ دَسِ مه ایدادِن. هیچکَ به پُس ناشناسِت جُلَ بَپ، و هیچکَ به بَپ ناشناسِت جُلَ پُس، و کسوئی که پُس بُخواد بَپُ بِی اُشُ نَمایُن اَکُنت.

مَتّی 21:5

«به دُهت کوه صَهیون، یعنی به اورشلیم، بِگِی، ”بیگین! پادشاهت حدِت اَتا، افتاده و سوار الاغ اَتا، اُ سوار کُرَه الاغ اَتا.“»

مَتّی 28:18

عیسی نِزیک هُند و به اُشُ ایگو: «تَمُن کُدرَت توو آسَمُن و روی زمین به مه داده بودِن.

لوقا 10:22

بَپ آسَمُنی مه همه چیزُ دَس مه ایدادِن. هیچکَ نادونت پُس کِن جُلَ بَپ، هیچکَ هم نادونت بَپ کِن جُلَ پُس و کسوئی که پُس بُخواد بَپُ به اُشُ نَمایُن اَکُنت.»

یوحنا 17:11

مه دگه تو ایی دنیا نامونُم، ولی اُشُ تو دنیائَن؛ و مه پهلو تو اَتام. ای بَپِ قدّوس، به اُشُ به کُدرَت نُم خو که به مه اِتدادِن نگه بُکن، تا یَک بَشِن، همطو که ما یکیم.

یوحنا 17:12

مه تا زَمُنی که باهاشُ هَستَرُم، به اُشُویی که تو به مه اِتدادِن در نُم تو نگه اُمکه. مه واسارشُ بودُم و هیچِتاشُ اَ دَس اُمنَدادِن، جُلَ پُس هلاکت، تا نوشته ئُوی مقدّس به اَنجُم بِرَسه.

افسسیان 1:21

بالاته اَ هر ریاستی و هر اقتداری و هر کُدرَتی و هر حکمرانی ای، و بالاته اَ هر نُمی که رو کسی اِبو بُنوسی نه فَکَه توو ایی دوره بلکه همیطوَم توو دوره ای که اَتات.

عبرانیان 2:9

ولی ما بِی اُ که بِی یه مدتی پایین تِه اَ فرشته‌ئُون بو اَگینیم، یعنی عیسائو، که وا خاطریکه زجرِ مرگُ ایکِشی، تاج جلال و حرمت رو سَری ناهادَه بودِن، تا توسط فیض خدا، بِی همه طعم مرگُ مِزَه بُکنت.

مکاشفه 1:14

مودُن سَری سفیدَه مثه پشم سفید، مثه برف. چِهمُنِش مثه آتِشِ غَلمَش.

مکاشفه 12:3

یه نِشُنۀ دگه ای توو آسَمُن نَمایُن بو: بیگین، یه اَژدِهای سرخِ گِپی وا هفت تا سر و ده تا شاخ، و رو سَرُش هفت تا تاج ایشَستَه.

مکاشفه 13:1

اُغایه مِه اُمدی یه جناور وحشی اَ توو دیریا در اَهُندِن. اُ جناور وحشی ده تا شاخ و هفت تا سر ایشَستَه، و ده تا تاج رو شاخُشَ؛ و رو هر سَرِشَم نُمِ کُفر داری نوشته بودَه.

مکاشفه 19:16

رو جِمه و رو رُونِ اُ نُمی نوشته بودِن: ’شاه شاهُن و خداوند خداوندُن.‘

مکاشفه 3:12

هَرکَ چیرَه بَشِت، به اُ ستونی توو معبدِ خدا خو اَکُنُم. اُ ابداً اَ اُجا در نِتا. و مِه نُمِ خدا خو، و نُمِ شهر خدا خو، رو اُ اَنویسُم، یعنی اورشلیم جدید که اَ آسَمُن اَ طَرَه خدای مِه زیر اَتات، و همیطوَم نُم جدید خو روش اَنویسُم.

مکاشفه 6:2

و مِه نگاه اُمکه، و بیگین، یه اسب سفیدیَ! و سَوارِش یه کَمُن ایشَستَه؛ و یه تاجی به اُ داده بو، اُ که چیرَه هَستَه، در هُند، تا چیرَه بَشِت.