مکاشفه 19:11 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹¹ اُغایه مِه اُمدی آسَمُن واز بودِن و بیگین، یه اسب سفیدیَ، یکی سوارشَ که وفادار و حک شَگن. اُ در عدالت حکم اَکُنت و اَجَنگِت.

هزارۀ نو

¹¹ آنگاه دیدم که آسمان گشوده است و پیش رویم، هان اسبی است سفید، با سواری که امین و برحق می‌نامندش. او به عدل حکم می‌کند و می‌جنگد.

Persian Old Version

¹¹ و دیدم آسمان را گشوده و ناگاه اسبی سفیدکه سوارش امین و حق نام دارد و به عدل داوری وجنگ مینماید،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ سپس دیدم که آسمان گشوده شد. در آنجا اسبی سفید بود که سوارش «امین و حق» نام داشت، زیرا به حق و عدل مبارزه و مجازات می‌کند.

مژده برای عصر جدید

¹¹ آنگاه آسمان را گشوده دیدم. اسب سفیدی در آنجا بود كه نام سوارش امین و راست بود. او با عدالت داوری و جنگ می‌کند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ آنگاه آسمان را گشوده دیدم. اسب سفیدی در آنجا بود که نام سوارش امین و حقّ بود. او با عدالت، داوری و جنگ می‌کند.

مکاشفه 19:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

یوحنا 1:51

و عیسی ایگو: «حکیکتاً، بهتُ اَگَم که، اَگینین آسَمُن واز بودِن و فرشته‌ئُونِ خدا اَ پهلو پُس انسان به آسَمُن اَرَن و اَ آسَمُن پهلو پُس انسان اَتان.»

یوحنا 14:6

عیسی به اُ ایگو: «مه هَستُم راه و حکیکت و زندگی؛ هیچکَ پهلو بَپ آسَمُنی نِتا، جز اَ طریق مه.

مکاشفه 1:5

و اَ طَرَه عیسی مسیح، اُ که شاهد وفادارِن، اَوِّلین کِسین که اَ مُردَئُن زندَه بو و حاکمِ پادشاهُن رو زمینِن. به اُ که بِی ما دوست ایشَه و وا خون خو بِی ما اَ گناهُمُ آزاد ایکِردِن،

مکاشفه 11:19

اُغایه معبد خدا توو آسَمُن واز بو؛ و صندوکِ عهد اُ میون معبدِش نَمایُن بو. بَرخ آسَمُن، صدای غُرّشت، اِستون و زمین جُنبِشتَه، و تگرگِ شدیدی ایزَه.

مکاشفه 19:19

به اُ جناور وحشی و پادشاهُن زمین وا لشکروشُ اُمدی که جمع بودَرِن تا به ضدّ اُ که سوار اسبَ و به ضدّ لشکری جنگ بُکنِن.

مکاشفه 19:21

و بکیه وا شمشیری که اَ لُوِ اُ اسب سوار در شَهُند، کشته بودَن و همۀ پرندئُن اَ گوشت اُشُ بِی خو سیر شُکِه.

مکاشفه 3:14

«به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر لائودیکیه‌اَن بنویس: «اُ که آمینِن، اُ که شاهد وفادار و حَکِن، اُ که منشأ خلکت خدان ایطُو اَگِت:

مکاشفه 3:7

«به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر فیلادِلفیه‌اَن بنویس: «اُ که قدّوسِن، اُ که حَکِن، اُ که کِلیل داوود پادشاهُ ایشَه، اُ که واز اَکُنت و هیچکَ نابَنده، و اُ که اَبَندِه و هیچکَ واز ناکُن، ایطُو اَگِت:

مکاشفه 4:1

بعد اَ ایی نگاه اُمکه و بیگین، یه درِ واز توو آسَمُنَ، و اُ صدای اَوِّلی، همو که مثه بُنگ شیپورَ و مِشنُتَ که وا مِه گَپ شَزَه، ایگو: «بُدو ایجا بالا، و مِه اُنچه که بعد اَ ایی بایه اِتفاک بِکِت بهت نِشُن اَدَم.»

مکاشفه 6:2

و مِه نگاه اُمکه، و بیگین، یه اسب سفیدیَ! و سَوارِش یه کَمُن ایشَستَه؛ و یه تاجی به اُ داده بو، اُ که چیرَه هَستَه، در هُند، تا چیرَه بَشِت.