مکاشفه 18:9 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁹ پادشاهُن زمین که با اُ بی عفتی شُکِه و با اُ توو تجمل زندگی شُکِه، وختی دود سوختن اُ رو بیگینِن، به اُ گیریک و زاری اَکُنِن.

هزارۀ نو

⁹ و چون شاهان زمین که با او زنا کردند و شریک تجمّل او شدند، دود سوختن او را ببینند، بر او خواهند گریست و به سوگ او خواهند نشست.

Persian Old Version

⁹ آنگاه پادشاهان دنیا که با او زنا و عیاشی نمودند، چون دود سوختن او را بینند، گریه و ماتم خواهند کرد،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁹ آنگاه پادشاهان دنیا که با او زنا می‌کردند و از این کار لذت می‌بردند، وقتی ببینند دود از خاکسترش بلند می‌شود، برایش عزا گرفته،

مژده برای عصر جدید

⁹ هرگاه پادشاهان زمین كه با او زنا کرده‌اند و از تجمّل زیاد او بهره‌مند شده‌اند، دود سوختن او را ببینند، به حال او گریه و زاری خواهند كرد.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁹ هرگاه پادشاهان زمین که با او زنا کرده‌اند و از تجمّل زیاد او بهره‌مند شده‌اند، دود سوختن او را ببینند، به حال او گریه و زاری خواهند کرد.

مکاشفه 18:9 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱تیموتائوس 5:11

ولی نُم بیوه زنُنِ جَوُنته ئو منویس، به چه که وختی هوا و هوسُشُ به اُشُ اَ مسیح دور اَکُنت، شاوا شو بِگِرِن.

مکاشفه 14:11

گِراه عذاب اُشُ تا ابدالآباد بالا اَرِت. به اُشُ که اُ جناور وحشی و بُتِش اَپَرستَن، و به هَرکَ که نِشُنِ نُمِش کِبول اَکُنت، شُووُ روز آسایش اینین.»

مکاشفه 17:2

همویی که پادشاهُن زمین وا اُ بی عفتی شُکردِن و اُشُویی که رو زمین زندگی اَکُنِن اَ شراب بی عفتی اُ مَست بودِن.»

مکاشفه 18:18

و همیطو که دود سوختن اُ رو شُدی غار شُزه: «کم شهری مثه ایی شهرِ گَپَ؟»

مکاشفه 18:20

ای آسَمُن بِی اُ شادی بُکن! ای شما مقدّسُن، حواریُ و پیغُمبَرُ شادی بُکنی! چونکه خدا تکاص شمائو اَ اُ ایگِفتِن.»

مکاشفه 18:3

به چه که همۀ ملتُ اَ شراب هوا و هوس بی‌عفتیش شُخاردِن. و پادشاهُن زمین وا اُ بی عفتی شُکردِن، و تاجروی زمین اَ کُدرَت زندگی تجملاتی اُ پولدار بودِن.»

مکاشفه 18:7

کَدی که بِی خوش جلال ایدا و توو تجمل زندگی ایکه همو کَد عذاب و شیونِش هادِین. به چه که توو دل خو اَگِت: ”مِه مثه یه ملکه اَنینگُم، مِه بیوه نَهُم و هیچِوَه زاری ناکنُم.“

مکاشفه 19:3

و دو مَرتُبه اُشُ شُگُو: «خدائو شکر! تا ابدالآباد دود اَ اُ شهر گَپ بالا اَرِت.»

مکاشفه 2:22

بیگین، مِه به اُ، مریضُ توو جا کَفتَه اَکُنُم و کسونی که وا اُ زنا اَکُنِن توو مصیبت گِپی اَکَردونُم، مگه ایکه اُشُ اَ کاروی اُ توبه بُکنِن