مکاشفه 16:11 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹¹ و وا خاطر دردُ و زخمُ خو به خدای آسَمُن نَعلت شاکِه. اُشُ اَ کارو خو توبه شُنَکِه.

هزارۀ نو

¹¹ و به سبب آلام و جراحات خود به خدای آسمان ناسزا می‌گفتند، امّا از اعمال خود توبه نمی‌کردند.

Persian Old Version

¹¹ و به خدای آسمان بهسبب دردها و دملهای خود کفر میگفتند و ازاعمال خود توبه نکردند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹¹ ایشان نیز از درد زخمهای خود، به خدای آسمان کفر گفتند و از رفتار بد خود توبه نکردند.

مژده برای عصر جدید

¹¹ و به خدای آسمان به‌خاطر دردها و زخمهای خویش كفر می‌گفتند و از کارهای خود توبه نمی‌کردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹¹ و به خدای آسمان به‌خاطر دردها و زخم‌های خویش کُفر می‌گفتند و همچنان از کارهای خود توبه نمی‌کردند.

مکاشفه 16:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۲تیموتائوس 3:13

در حالیکه آدموی شریر و دَغَل باز، بدته و بدته اَبِن؛ گول اَزَنِن و گول اَخارِن.

مکاشفه 11:13

توو همُ ساعت، زمین جُنبشتِ گِپی هُند و یه دَهُم شهر وِیرون بو. هفت هزار نُفر توو اُ زمین جُنبِشت کشته بودِن و بکیه دلتَرَک بودِن و خدای آسَمُنُ جلال شُدا.

مکاشفه 16:2

پَ فرشتۀ اَوِّل رَه و تاس خو رو زمین ایرِخت، و زخموی زشت و دردناکی، رو جُنِ آدمویی ایزَه که نِشُنه اُ جناور وحشیُ شُهَستَه و بُت اُ رو شاپرستی.

مکاشفه 16:21

تگرگوی گِپی که هر دُنه اش نِزیکِ پنجاه کیلوئَه اَ آسَمُن رو سر مردم رِخت. و مردم وا خاطر بلای تگرگ خدائو نَعلت شُکِه، چونکه ایی بلا اَ بس که سختَه.

مکاشفه 16:9

مردم اَ حرارت شدید سُختِن و به نُم خدایی که کُدرَت ایی بلائُو دَسِشِن، نَعلت شُکِه. اُشُ توبه شُنَکِه و بِی اُ جلال شُنَدا.

مکاشفه 2:21

مِه مهلتش اُمدا تا توبه بُکنت ولی اُ ایناوا که اَ بی عفتی خو توبه بُکن.