مکاشفه 16:10 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁰ فرشتۀ پنجم تاس خو رو تختِ اُ جناور وحشی ایرِخت و مملکت پادشاهیش گرفتار تُریکی بو. مردم اَ درد زیاد زَبُنِ خو کَک شاگِه

هزارۀ نو

¹⁰ فرشتۀ پنجم پیالۀ خود را بر تختِ آن وحش فرو ریخت و قلمرو او در تاریکی فرو رفت. آدمیان از فزونیِ درد، زبان خود را گاز می‌گرفتند.

Persian Old Version

¹⁰ و پنجمین، پیاله خود را بر تخت وحش ریخت و مملکت او تاریک گشت و زبانهای خودرا از درد میگزیدند،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁰ فرشتهٔ پنجم جامش را بر تخت آن وحش ریخت، به طوری که تاج و تخت او در تاریکی فرو رفت، و دار و دستهٔ او از شدت درد، لبهای خود را می‌گزیدند.

مژده برای عصر جدید

¹⁰ فرشتهٔ پنجم جام خود را بر روی تخت حیوان وحشی ریخت و سلطنت او به تاریكی فرو رفت. آدمیان از درد و رنج، زبانهایشان را می‌گزیدند

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁰ فرشتۀ پنجم جام خود را بر روی تخت حیوان وحشی ریخت و قلمرو او در تاریکی فرو‌رفت، و آدمیان از عذاب زبان‌های خود را گاز می‌گرفتند

مکاشفه 16:10 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 13:42

و به اُشُ توو کورۀ آتِش اَکَردُنِن، جائی که گیریک و دندُن کورچی هَستِن.

مَتّی 13:50

و به شریرُ توو کورۀ آتِش اَکَردُنِن، جائی که گیریک و دندُن کورچی هَستِن.

مَتّی 22:13

اُغایه پادشاه به نوکرُنُ خو ایگو: ”دَس و پایی بُبَندی و به اُ صَرا، تو تُریکی بِکَردُنین، جائی که گیریک و دندُن کورچین“

مَتّی 24:51

و به اُ تکه تکه اَکُنت و با ریاکارُ، یه جا اَکَردُنه. جائی که گیریک و دندُن کورچین.

مَتّی 8:12

ولی به چوکُنِ پادشاهی به اُشُ صَرا، توو تُریکی اَکَردُنِن، جائی که گیریک و دندُن کورچین.»

لوقا 13:28

موکعی که بیگینین، اِبرائیم، اِسحاک، یَعکوب و همۀ پیغُمبَرُن توو پادشاهی خدائَن و خوتُ صَرا موندِی، اَ ناراحتی گیریک و دندون کورچی اَکُنین.

۱پطرس 2:17

به همه حرمت بُکنی. کاکائُنُ دوست تُبَشِت. خدا تِرس بَشین. حرمت پادشاهُ نگه بُکنی.

مکاشفه 11:10

و اُشُویی که رو زمین زندگی اَکُنِن وا مُردِن اُشُ شادی اَکُنِن و جشن اَگیرِن و به همدگه هدیه ئُو اَفِرستِن؛ چونکه ایی دو تا پیغُمبَر به اُشُویی که رو زمین زندگی شاکِه باعث عذاب هَستَرِن.

مکاشفه 11:2

ولی صَحنِ در اَ معبد اندازه مَگِه، باهاش کاری اِتنِبو، به چه که به ملتُ داده بودِن و اُشُ شهر مقدّسُ بِی چِل و دو ماه زیر پا اَنوسِن.

مکاشفه 11:8

و جنازه ئُوشُ توو خیابُن اُ شهرِ گَپ رو زمین اَمونه، همو شهری که وا کنایه بهش سُدوم و مصر اَگَن، اُ شهری که خداوندشُ اُجا وا صلیب بو.

مکاشفه 17:17

به چه که خدا اییُ تو دل اُشُ ایناهادِن که هدف اُ رو به اَنجُم بِرَسونِن و همفکر بُبِن و کُدرَت پادشاهی خو به اُ جناور وحشی بِسپارِن تا اُغایه که کَلُم خدا به اَنجُم بِرَسِت.

مکاشفه 17:9

«ایی یه عکل وا حکمت شَوات. اُ هفت تا سر، هفت تا کوهَن که اُ زِنو روشُ نِشتِن.

مکاشفه 18:2

اُ وا یه صدای پُر کُدرَت غار ایزَه که: «چِلی! بابِل گَپ چِلی! بابِل یه جایی بودِن بِی جاگیر بودِن زارُ یه منزلگاهی بِی هر روح ناپاکی، یه کُلودَنگی بِی هر پرنده نجسی، یه قرارگاهی بِی هر جناور وحشی نجس و منفوری.

مکاشفه 18:21

اُغایه یه فرشته زور دار، سنگی مثه سنگ هاشِ گَپ ایسِی و توو دیریا ایکردُند، ایگو: «بابِل، اُ شهر گَپ هم، همیطوکا وا خشونت وا زیر کَردوندَه اِبو، و دگه هیچ نِشُنی ازش پیدا نابو.

مکاشفه 18:23

دگه نور هیچ چراغی در توو نادرخشه؛ صدای هیچ عاروس و دومادی، دگه اَ تو وا گوش نارَسِه. چونکه تاجروی تو آدموی سرشناس زمین هَستَرِن و همۀ ملتُ با جادوگری تو گول شُخوا.

مکاشفه 8:12

فرشتۀ چارُم شیپور خو وا صدا در ایوا، و یه سوم اَفتُو و یه سوم ماه و یه سوم اَ اِستالَه ئُو ضربه شُخوا طوریکه یه سوم اَ نورِشُ تار بو. و یه سوّم اَ روز و همیطوَم یه سوم اَ شُو بدون نور مُندَن.

مکاشفه 9:2

اِستالَه، چاه هاویه ئو واز ایکه، و دود اَ چاه مثه دود کوره گِپی، بلند بو، و اَفتُو و هوا اَ دود اُ چاه تار بودِن.