مکاشفه 15:7 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁷ یه تا اَ اُ چار تا موجود زنده، به اُ هفت تا فرشته هفت تا تاس طِلا پُر اَ خشم خدا ایدا، خدایی که تا ابدالآباد زِندَن.

هزارۀ نو

⁷ آنگاه یکی از آن چهار موجود زنده، هفت پیالۀ زرّین به آن هفت فرشته داد، آکنده از خشم خدایی که تا ابد زنده است.

Persian Old Version

⁷ ویکی از آن چهار حیوان، به آن هفت فرشته، هفت پیاله زرین داد، پر از غضب خدا که تا ابدالاباد زنده است.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ یکی از آن چهار موجود زنده، به هر یک از فرشتگان جامی زرّین داد که پر از غضب خدای زندهٔ ابدی بود.

مژده برای عصر جدید

⁷ آنگاه یكی از آن چهار حیوان زنده، هفت جام زرّینی را كه از خشم خدایی كه تا به ابد زنده است پر بود، به هفت فرشته داد

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ آنگاه یکی از آن چهار موجود زنده، هفت جام طلایی پُر از خشم خدایی را که تا ابد زنده است به هفت فرشته داد

مکاشفه 15:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

۱تسالونیکان 1:9

به چه که اُشُ خوشُ تعریف اَکُنِن که چطوکا شما وا روی خاش به ما کبول تُکه، و ایکه چطوکا اَ بُتُ دَس تُکشی، و وا طَرَه خدا برگشتِین، تا به خدای زنده و حکیکی خذمت بُکنین،

مکاشفه 1:18

و مِئُم اُ که زِندَن. مِه مُردُم، و بیگین تا ابد زندَه اُم و کِلیلوی مرگ و دنیای مُردَئُن تو دَس مِن.

مکاشفه 10:6

و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن کَسَم ایخا، به همو که آسَمُن و هرچه که توشِن و زمین و هرچه که توشِن و دیریا و هرچه که توشِن، خَلک ایکه. اُ کَسَم ایخا که دگه بِشتِه اَ ایی دیر نابوت،

مکاشفه 14:10

اُ هم اَ شراب خشم خدا اَخارِه، شرابی کُوّت دار و خالص که توو پیالهٔ خشمِ اُ رِختَه بودِن. اُ آدم توو محضر فرشته‌ئُونِ مقدّس و توو محضر اُ برّه وا آتِش و گوگرد عذاب اَکَشِه.

مکاشفه 15:1

اُغایه نِشُنۀ گَپ و تعجب آور دگه ای توو آسَمُن اُمدی، هفت تا فرشته وا هفت تا بلا، که اُشُ دگه بلائُوی آخِری‌اَن، به چه که وا اُشُ خشم خدا تَمُن اِبو.

مکاشفه 16:2

پَ فرشتۀ اَوِّل رَه و تاس خو رو زمین ایرِخت، و زخموی زشت و دردناکی، رو جُنِ آدمویی ایزَه که نِشُنه اُ جناور وحشیُ شُهَستَه و بُت اُ رو شاپرستی.

مکاشفه 17:1

اُغایه یه تا اَ اُ هفت تا فرشته ای که هفت تا تاس شُهَستَه، هُند و به مِه ایگو: «بُدو، تا محاکمۀ اُ فاحشه گَپُ که رو هُووُی زیاد نِشتِن، به تو نِشُن اَدَم.

مکاشفه 21:9

اُغایه، یه تا اَ اُ هفت تا فرشته ای که هفت تا تاس پُر اَ اُ هفت تا بلای آخِر شُهَستَه، هُند و وا مِه گَپ ایزَه و ایگو: «بُدو، مِه به اُ عاروس، یعنی زن اُ برّه نِشُنِت اَدَم.»

مکاشفه 4:10

اُ بیست و چار تا ریش سفید جلو اُ کِ رو تخت نِشتِن رو زمین اَکَن و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن پرستش اَکُنِن، اُشُ تاجُشُ پای اُ تخت اَکَردُنِن و اَگَن:

مکاشفه 5:8

و وختی طومار ایگِه اُ چار تا موجود زنده و اُ بیست و چار تا ریش سفید، به پا اُ برّه کَفتَن. اُشُ هرتِیشُ، توو دَسِشُ یه سازِ چنگَ و تاسویی اَ طِلا که پُر اَ گِشتَه‌ئَه که همو دعائُوی ایمُندارُنِ به مسیحِن.