Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




مکاشفه 14:13 - کتاب مقدس به زبان بندری

13 صدایی اَ آسَمُن مِشنُت که اَگِت: «اییُ بنویس: خوش به حال کسونی که اَ ایی به بعد در خداوند اَمرِن.» و روح خدا اَگِت: «واکعاً خوش به حال اُشُ، چونکه اُشُ اَ زحمتُشُ آسایش اَگیرِن، به چه که کارُشُ اَ پِی سرشُ اَتات!»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

13 آنگاه آوازی از آسمان شنیدم که می‌گفت، «بنویس: خوشا به حال آنان که از این پس در خداوند می‌میرند.» و روح گفت: «آری آنان از رنج خود خواهند رَست، زیرا که اعمالشان از پی آنها خواهد آمد!»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

13 و آوازی را از آسمان شنیدم که میگوید: «بنویس که از کنون خوشحالند مردگانی که درخداوند میمیرند.و روح میگوید: «بلی، تا از زحمات خودآرامی یابند و اعمال ایشان از عقب ایشان میرسد.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

13 آنگاه، صدایی از آسمان شنیدم که به من می‌گفت: «این را بنویس: خوشا به حال کسانی که از این پس در خداوند می‌میرند.» و روح گفت: «حالا دیگر از تمام دردها آسوده می‌شوند، و به خاطر کارهای خوبی که کرده‌اند پاداش می‌گیرند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

13 صدایی از آسمان شنیدم كه می‌گفت: «این را بنویس: خوشا به حال کسانی‌که از این پس در خداوند می‌میرند و روح خدا می‌گوید آری، آنان از زحمات خویش راحت خواهند شد، زیرا کارهای نیكشان با آنها خواهد بود.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

13 صدایی از آسمان شنیدم که می‌گفت: «این را بنویس: خوشا به حال کسانی‌ که از این پس در خداوند می‌میرند.» و روح خدا می‌گوید: «آری، آنان از زحمات خویش راحت خواهند شد، زیرا نتیجهٔ کارهایشان با آن‌ها خواهد بود.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




مکاشفه 14:13
41 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

بعد صدایی اَ آسَمُن هُند که ایگُفت: «ایین پُسِ عزیزِ مه که اَ اُ خیلی راضیُم.»


ولی اِبرائیم پیغُمبَر جواب ایدا: ”ای چوک، وا یادت بیار که تو، توو زندگی چیزُی خُب اِتَستَه و ایلعازَر چیزُی بد ایشَستَه. ولی اُ الان ایجا راحَتِن و تو توو عذابی.


پَ به شما اَگَم که اَ مالِ فاسد دنیا توو راه خُب استفاده بُکنین تا به خوتُ دوست پیدا بُکنین، تا وختی که مال و مِنالتُ اَ بین بِرِت توو آخِرَت لَهَری تُبَشِت که توش بِنینگین.


به چه که اگه زندگی اَکُنیم، بِی خداوند زندگی اَکُنیم، و اگه اَمِریم، بِی خداوند اَمِریم. پَ چه زندگی بُکنیم و چه بِمِریم، مال خداوندیم.


پَ ایطوکا اُ ایمُندارُن به مسیح که مُردَن اَم، هلاک بودَن.


ولی حکیکتاً مسیح اَ مُردَئُن زنده بودِن و اَوِّلین بَرِ کسونی بودِن، که مُردَن.


پَ، کاکائُن عزیزُم، پایدار بِشی، کایُم بُمونی و همیشه به‌کار خداوند مشغول بَشین، چونکه اَدونین زحمت شما در خداوند بی فُیدَه نین.


بله، ما دلیریم، و ترجیح اَدِیم اَ ایی بدن دور بَشیم و پهلو خداوند ساکن بَشیم.


حتی اگه لازم بَشِت که خون مه مثه شرابِ وَخف بودَه، روی هدیۀ کُربُنی ایمُنِتُ رِختَه بَشِت، توو اَنجُم ایی کار خوشالُم و وا همتُ شادی اَکُنُم.


چون اَ اُجایی که ما ایمُن مُهَه که عیسی مُرد و دوبارَه زنده بو، پَ هموطوم، اَ طریق عیسی، خدا اُ ایمُندارُنی که مُردَنُ، وا اُ اَتارِه.


چون خداوند، خویی، با فَرمُنی که وا فریاد بلندِن، وا صدای رئیس فرشته‌ئُون، و وا صدای شیپور خدا، اَ آسَمُن زیر اَتات. اُغایه اَوِّل، اُ ایمُندارُن به مسیح که مُردَن، زنده اَبِن.


همو عیسی مسیح که وا خاطر ما مُرد، تا چه بیدار بَشیم و چه توو خُوو وا اُ زندگی بُکنیم.


بعضی اَ مردم گناهُشُ معلومِن و جلوته اَ اُشُ وا طَرَه محاکمه اَرِه، ولی گناهوی بعضیُ دگه بعدی معلوم اِبو.


همیطوَم، کاروی خُب معلومِن و حتی اُشُویی که معلوم نَهَن، نابو پِنهون نگهشُ بُکنی.


که شَگُو: «اُنچه اَگینی توو کتابی بنویس و به هفت تا کلیسا یعنی کلیسائُوی اَفِسُس، اِسمیرنا، پِرگاموم، تیاتیرا، ساردِس، فیلادِلفیه و لائودیکیه بفرست.»


وختی که اُ هفت تا اِستون گَپ شُزه، مَواستَه بنویسُم؛ ولی صدایی اَ آسَمُن مِشنُت که اَگِت: «اُنچه که ایی هفت تا اِستون شُگُفتِن، مُهرِ لاک بُکن و منویس.»


اُغایه فرشتۀ هفتم شیپور خو وا صدا در ایوا؛ و صدائُویِ بلندی توو آسَمُن ایپیچی که شاگو: «پادشاهی دنیا، مال خداوندمُ و مسیح اُ بودِن. و اُ تا ابدالآباد حکمرانی اَکُنت.»


اُغایه معبد خدا توو آسَمُن واز بو؛ و صندوکِ عهد اُ میون معبدِش نَمایُن بو. بَرخ آسَمُن، صدای غُرّشت، اِستون و زمین جُنبِشتَه، و تگرگِ شدیدی ایزَه.


فرشتۀ هفتم تاس خو توو هوا ایرِخت و اَ اُ تختی که توو معبدَ صدای بلندی هُند که شَگُو: «تَمُن بو!»


اُ فرشته به مِه ایگو: «اییُ بنویس، خوش به حال اُشُ که به شُم هِیش اُ برّه دعوت بودِن.» و به مِه ایگو: «ایشُ کَلُم حکیکی خدائَن!»


«به فرشتۀ کلیسایی که توو شهر اَفِسُسِن بنویس: «اُ که هفت تا اِستالَه توو دَس راست ایشَه، و میون هفت تا چراغدُن طِلا راه اَرِه، ایطو اَگِت:


«اُ که گوش ایشَه، بِشنووِه که روح خدا به کلیسائُو چه اَگِت. هَرکَ چیرَه بَشِت، به اُ اییُ عطا اَکُنُم که اَ مِیوَۀ دِرَهت زندگی که توو بهشت خدان، بُخوارِه.


مُتَبارک و مقدّسِن کسی که توو اَوِّلین زندَه بودِنِ اَ مُردَئُن همباشِن. مرگ دوّم رو ایطو کسونی هیچ کُدرَتی اینی، بلکه اُشُ کاهنُن خدا و مسیح اَبِن و هزار سال وا اُ حکمرانی اَکُنِن.


اُ که رو اُ تخت نِشتَه ایگو: «بیگین، مِه همِی چیُ نو اَکِردَم.» همیطوَم ایگو: «اییُ بنویس، به چه که ایی گَپُن کابِل اعتمادِن و راستِن.»


روح خدا و عاروس اَگَن: «بُدو!» بُوال هَرکَ اَشنُوِه بِگِت: «بُدو!» بُوال هَرکَ چِهنَن بیاد؛ بُوال هَرکَ آرزو ایشَه، هُووِ زندگی مُفت بِگِنت.


بعد به هر تِی اَ اُشُ رَدای سفیدی داده بو و بهشُ گُفتَه بو که یَخو بِشتِه آرُم بِگِرِن تا اُغایه که تعداد هم خذمتُشُ و کاکائُنِشُ که بایه مثه اُشُ کشته بَشِن، کامل بُبوت.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ