Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




مکاشفه 14:11 - کتاب مقدس به زبان بندری

11 گِراه عذاب اُشُ تا ابدالآباد بالا اَرِت. به اُشُ که اُ جناور وحشی و بُتِش اَپَرستَن، و به هَرکَ که نِشُنِ نُمِش کِبول اَکُنت، شُووُ روز آسایش اینین.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

11 و دود عذاب آنان تا ابد به بالا خواهد رفت. برای آنان که آن وحش و آن تمثال او را می‌پرستند و برای آنان که نشانِ نام او را می‌پذیرند، نه در شب و نه در روز آسایش نخواهد بود.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

11 ودود عذاب ایشان تا ابدالاباد بالا میرود. پس آنانی که وحش و صورت او را پرستش میکنند وهرکه نشان اسم او را پذیرد، شبانهروز آرامی ندارند.»

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

11 دود آتشی که ایشان را عذاب خواهد داد تا ابد بالا خواهد رفت، به طوری که شب و روز آسایش نخواهند داشت، زیرا آن وحش و مجسمه‌اش را پرستیدند و علامت نام او را بر بدن خود گذاشتند.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

11 دود آتشی كه آنها را عذاب می‌دهد تا به ابد بلند خواهد بود و برای آنانی كه حیوان وحشی و پیكره‌اش را پرستش می‌کنند و یا نشان او را دریافت می‌دارند، نه در روز آرامشی است و نه در شب.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

11 دود آتشی که آن‌ها را عذاب می‌دهد تا ابد بلند خواهد بود و برای آنانی که حیوان وحشی و پیکره‌اش را پرستش می‌کنند و نشان او را دریافت می‌دارند، نه در روز آرامشی است و نه در شب.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




مکاشفه 14:11
30 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

«بیِی حدِ مه، ای تَمُنِ زحمتکشُ و سنگین بارُ، که مه بِی شما آرامش اَدَم.


اُغایه پادشاه به اُشُویی که طَرَه چپِشَن اَگِت: ”ای مَلعونُ، اَ مه دور بُبی و توو آتِش ابدی که بِی ابلیس و فرشته‌ئُوش آماده بودِن، بِکِین.


پَ ایشُ به مجازات ابدی اَرَن، ولی صالحُ به زندگی ابدی.»


ولی دربارۀ پُس اَگِت: «ای خدا، تخت پادشاهیت تا ابدالآبادِن؛ چوگونِ پادشاهیت، چوگونِ عدالتن.


اُغایه فرشتۀ هفتم شیپور خو وا صدا در ایوا؛ و صدائُویِ بلندی توو آسَمُن ایپیچی که شاگو: «پادشاهی دنیا، مال خداوندمُ و مسیح اُ بودِن. و اُ تا ابدالآباد حکمرانی اَکُنت.»


اُ تَمُنِ اقتدارِ اُ جناور وحشی اَوِّلُ به جای اُ به کار شَگِه و به زمین و به اُشُویی که توش زندگی شاکِه مجبور شَکِه تا جناور وحشی اَوِّلُ که زخم کُشنده اش خُب بودَه، بِپرستِن.


بهش اجازه داده بو تا به بُتِ اُ جناور وحشی بیم هادِه، تا بُتِ جناور وحشی حتی بُتون گَپ بِزَنت، و کسونی که بُتِ جناور وحشیُ پرستش شُناکه، وا کُشتِن هادِه.


تا هیچکَ نِتون خرید یا فروش بُکنت، مگه ایکه اُ نِشُنه ئو ایبَشِت که اُ نِشُنه، یا نُم اُ جناور وحشیَ یا شمارۀ نُمی هَستَه.


و یه تا فرشته دگه، فرشته سومی، پِی سَرِشُ هُند و وا صدای بلند ایگو: «اگه کسی به اُ جناور وحشی و بُتِش بِپرستِه و نِشُنه اَش، رو پِنِهک یا رو دسِ خو کِبول بُکنت،


و همیطو که دود سوختن اُ رو شُدی غار شُزه: «کم شهری مثه ایی شهرِ گَپَ؟»


پادشاهُن زمین که با اُ بی عفتی شُکِه و با اُ توو تجمل زندگی شُکِه، وختی دود سوختن اُ رو بیگینِن، به اُ گیریک و زاری اَکُنِن.


و دو مَرتُبه اُشُ شُگُو: «خدائو شکر! تا ابدالآباد دود اَ اُ شهر گَپ بالا اَرِت.»


و ابلیس، که به اُشُ گول ایزَدَه توو دریاچه ای اَ آتِش و گوگرد تُش بو، جایی که اُ جناور وحشی و اُ نبی دوروغکایی کَردوندَه بودَرِن. اُشُ روز و شُو تا ابدالآباد عذاب اَکَشِن.


دگه شُوو نین. اُشُ احتیاج به نورِ چراغ یا اَفتُو شُنی، به چه که خداوندْ خدا نور اُشُ اِبو، و اُشُ تا ابدالآباد حکمرانی اَکُنِن.


و شُگُو: «آمین! حمد و ثنا و جلال، حکمت و شُکر و حرمت، کُوّت و کُدرَت بر خدای ما بُبوت، تا ابدالآباد. آمین!»


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ