مکاشفه 11:19 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁹ اُغایه معبد خدا توو آسَمُن واز بو؛ و صندوکِ عهد اُ میون معبدِش نَمایُن بو. بَرخ آسَمُن، صدای غُرّشت، اِستون و زمین جُنبِشتَه، و تگرگِ شدیدی ایزَه.

هزارۀ نو

¹⁹ آنگاه معبد خدا در آسمان گشوده شد؛ و صندوق عهد او در درون معبد مشهود افتاد؛ و ناگهان برقِ آذرخش بود که برمی‌خاست و بانگ و غوغا بود و غرّشِ رعد بود که به گوش می‌رسید و زمین‌لرزه بود و تگرگِ بی‌امان بود که پدید می‌آمد.

Persian Old Version

¹⁹ و قدس خدا در آسمان مفتوح گشت وتابوت عهدنامه او در قدس او ظاهر شد و برقها وصداها و رعدها و زلزله و تگرگ عظیمی حادث شد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁹ آنگاه معبد در آسمان گشوده شد و صندوقی که عهدنامهٔ خدا در آن بود، ظاهر گشت. سپس رعد و برق شد و آسمان غرید و تگرگ و زلزله پدید آمد.

مژده برای عصر جدید

¹⁹ آنگاه معبد خدا در آسمان گشوده شد و در داخل معبد صندوقچهٔ پیمان خدا دیده شد، رعد و برق و زلزله پدید آمد. صداهای مهیب شنیده شد و تگرگ شدید بارید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁹ آنگاه معبد خدا در آسمان گشوده شد و صندوق پیمان خدا در داخل معبد دیده شد؛ ناگهان رعدوبرق و زلزله پدید آمد. صداهای مهیب شنیده شد و تگرگ شدیدی بارید.

مکاشفه 11:19 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مکاشفه 11:13

توو همُ ساعت، زمین جُنبشتِ گِپی هُند و یه دَهُم شهر وِیرون بو. هفت هزار نُفر توو اُ زمین جُنبِشت کشته بودِن و بکیه دلتَرَک بودِن و خدای آسَمُنُ جلال شُدا.

مکاشفه 11:15

اُغایه فرشتۀ هفتم شیپور خو وا صدا در ایوا؛ و صدائُویِ بلندی توو آسَمُن ایپیچی که شاگو: «پادشاهی دنیا، مال خداوندمُ و مسیح اُ بودِن. و اُ تا ابدالآباد حکمرانی اَکُنت.»

مکاشفه 12:1

یه نِشُنۀ گِپی توو آسَمُن نَمایُن بو: یه زنی که اَفتُو گَرِشَه و ماه زیر پائوشَه، و تاجی اَ دوازده تا اِستالَه رو سَرِشَه.

مکاشفه 16:1

اُغایه مِه صدای بلندی اَ معبد مِشنُت که به اُ هفت تا فرشته شَگُو: «بِرِی و هفت تا تاسِ خشم خدائو رو زمین بریزی.»

مکاشفه 16:18

و آسَمُن بَرخ ایزَه، صدای غُرّشت بلند بو، اِستون بو و زمین جُنبِشت گِپی بو طوریکه اَ زَمُنی که انسان رو زمین زندگی شَکِه، ابداً ایطو زمین جُنبِشت گِپی نِبودَه.

مکاشفه 16:21

تگرگوی گِپی که هر دُنه اش نِزیکِ پنجاه کیلوئَه اَ آسَمُن رو سر مردم رِخت. و مردم وا خاطر بلای تگرگ خدائو نَعلت شُکِه، چونکه ایی بلا اَ بس که سختَه.

مکاشفه 19:11

اُغایه مِه اُمدی آسَمُن واز بودِن و بیگین، یه اسب سفیدیَ، یکی سوارشَ که وفادار و حک شَگن. اُ در عدالت حکم اَکُنت و اَجَنگِت.

مکاشفه 4:1

بعد اَ ایی نگاه اُمکه و بیگین، یه درِ واز توو آسَمُنَ، و اُ صدای اَوِّلی، همو که مثه بُنگ شیپورَ و مِشنُتَ که وا مِه گَپ شَزَه، ایگو: «بُدو ایجا بالا، و مِه اُنچه که بعد اَ ایی بایه اِتفاک بِکِت بهت نِشُن اَدَم.»

مکاشفه 4:5

اَ اُ تخت، بَرخ آسَمُن و صدای غُرّشت و اِستون شَهُند. و تیغار تخت، هفت تا مشعلِ روشن هَستَه. ایشُ هفت روح خدائَن.

مکاشفه 7:15

به هِمی خاطرِن که: «ایشُ رو وا روی تخت خدائَن و شُو و رو به اُ توو معبدش خذمت اَکُنِن؛ و اُ که رو اُ تخت اَنینگِت، وا حضور خو به اُشُ سر پناه اَدِت.

مکاشفه 8:5

اُغایه اُ فرشته گِشتَه سوزُ ایسِی و اَ آتِش جای کُربُنی پُرِش ایکه و رو زمین ایکَردی. اُ موکَع اِستون، صدای غُرّشت، بَرخ آسَمُن، و زمین جُنبِشت بو.

مکاشفه 8:7

فرشتۀ اَوِّل شیپور خو وا صدا در ایوا، و تگرگ و آتِش کاطی وا خون رِختَه بو رو زمین. یه سوّم زمین سوخت، یه سوّم دِرهتُن سوختِن و همۀ علفوی سُوز سوختِن.