مکاشفه 10:6 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁶ و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن کَسَم ایخا، به همو که آسَمُن و هرچه که توشِن و زمین و هرچه که توشِن و دیریا و هرچه که توشِن، خَلک ایکه. اُ کَسَم ایخا که دگه بِشتِه اَ ایی دیر نابوت،

هزارۀ نو

⁶ و به او که تا ابد زنده است و آسمان و هر چه را در آن است آفریده و زمین و هر چه را در آن است و دریا و هر چه را در آن است، سوگند خورد و گفت: «دیگر بیش از این تأخیری در کار نخواهد بود.

Persian Old Version

⁶ قسم خورد به او که تا ابدالاباد زنده است که آسمان و آنچه را که در آن است و زمین و آنچه را که در آن است و دریا و آنچه را که در آن است آفرید که «بعد از این زمانی نخواهد بود،

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ و به کسی که تا به ابد زنده است و آسمان را با تمام موجودات آنها، و زمین را با تمام موجودات آنها، و دریا را با تمام موجودات آنها آفرید، قسم خورد که دیگر تأخیری پیش نخواهد آمد،

مژده برای عصر جدید

⁶ و به آن‌کس كه تا به ابد زنده است و آسمان و زمین و دریا و هرچه در آنهاست را آفرید، سوگند یاد كرده گفت: «دیگر تأخیری نخواهد شد!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ و به او که تا ابد زنده است و آسمان و زمین و دریا و هرچه را در آن‌ها است آفرید، سوگند یاد کرده گفت: «دیگر تأخیری نخواهد بود!

مکاشفه 10:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مکاشفه 1:18

و مِئُم اُ که زِندَن. مِه مُردُم، و بیگین تا ابد زندَه اُم و کِلیلوی مرگ و دنیای مُردَئُن تو دَس مِن.

مکاشفه 12:12

پَ ای آسَمُنُ و ای شمایی که توو اُشُ زندگی اَکُنین شادی بُکنی! ولی وُی به شما ای زمین، و ای دیریا، به چه که ابلیس وا خشم گِپی پهلو شما زیر هُندِن، به چه که اَدونه که وختش کَمِن.»

مکاشفه 16:17

فرشتۀ هفتم تاس خو توو هوا ایرِخت و اَ اُ تختی که توو معبدَ صدای بلندی هُند که شَگُو: «تَمُن بو!»

مکاشفه 21:6

و اُ به مِه ایگو: «تَمُن بو! مِئُم ’الف‘ و ’ی‘، شروع و پایُن. مِه به هَرکَ چِهنَه‌اَن، اَ چشمۀ هُوو زندگی، مُفت اَدَم.

مکاشفه 4:10

اُ بیست و چار تا ریش سفید جلو اُ کِ رو تخت نِشتِن رو زمین اَکَن و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن پرستش اَکُنِن، اُشُ تاجُشُ پای اُ تخت اَکَردُنِن و اَگَن:

مکاشفه 4:11

«خداوندمُ و خدامُ، تو لایِکی که جلال و حرمت و کُدرَت بِی تو تکدیم بَشِت، به چه که همِی چیُ تو خَلک اِتکه و همِی چی به اراده تو بوجود هُند و خَلک بو.»

مکاشفه 4:9

هروَه که اُ موجودوی زنده، به اُ که رو تخت نِشتِن، همو که تا ابدالآباد زِندَن، جلال و حرمت و شُکر تکدیم اَکُنِن،

مکاشفه 6:11

بعد به هر تِی اَ اُشُ رَدای سفیدی داده بو و بهشُ گُفتَه بو که یَخو بِشتِه آرُم بِگِرِن تا اُغایه که تعداد هم خذمتُشُ و کاکائُنِشُ که بایه مثه اُشُ کشته بَشِن، کامل بُبوت.