مَرقُس 8:6 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁶ اُغایه عیسی به جمعیت فَرمُن ایدا تا رو زمین بِنینگِن. هفت تا نُنُ ایگِفت و بعد اَ شُکر کِردِن، پَرک ایکه، به شاگردُن خو ایدا تا جلو مردم بُنوسِن؛ شاگردُن اَم جلو جمعیت شُناها.

هزارۀ نو

⁶ آنگاه جماعت را فرمود تا بر زمین بنشینند. سپس هفت نان را گرفت و پس از شکرگزاری، پاره کرده، به شاگردانِ خود داد تا پیش مردم بگذارند؛ و شاگردان نیز چنین کردند.

Persian Old Version

⁶ پس جماعت را فرمود تا بر زمین بنشینند؛ و آن هفت نان را گرفته، شکر نمود و پاره کرده، به شاگردان خود داد تا پیش مردم گذارند. پس نزد آن گروه نهادند.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁶ پس به مردم فرمود تا بر زمین بنشینند. سپس هفت نان را گرفت و خدا را شکر نمود و تکه‌تکه کرده، به شاگردانش داد. ایشان نیز نانها را به مردم دادند.

مژده برای عصر جدید

⁶ پس به مردم دستور داد روی زمین بنشینند. آنگاه هفت نان را گرفت و بعد از شكرگزاری به درگاه خدا، نانها را پاره كرد و به شاگردان داد تا بین مردم تقسیم كنند، شاگردان نانها را بین مردم تقسیم كردند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁶ پس به مردم دستور داد روی زمین بنشینند. آنگاه هفت نان را گرفت و بعد از شکرگزاری به درگاه خدا، نان‌ها را پاره کرد و به شاگردان داد تا بین مردم تقسیم کنند. شاگردان نان‌ها را بین مردم تقسیم کردند.

مَرقُس 8:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 26:26

موکعی که خوراک شاخا، عیسی نُن ایسِیُ و بعد اَ ایی که شُکر ایکه، پَرک ایکه و به شاگردُن ایدا و ایگو: «بِسِی بُخاری؛ ایی بدنِ مِن.»

مَرقُس 8:20

عیسی ایگو: «وختی هفت تا نُنُ به چهار هزار نُفر پَرک اُمکه، چَن تا گیفیر پُر اَ خُردَه تکه ئُو جمع تُکه؟» اُشُ شُگُو: «هفت تا گیفیر.»

مَرقُس 8:5

عیسی ازشُ ایپُرسی: «چَن تا نُن تُهَه؟» اُشُ شُگُفت: «هفت تا.»

مَرقُس 8:7

چَن تا مُئی کوچِک هم شُهَستَه. پَ عیسی به مُئی ئُو هم برکت ایدا، و ایگو تا مُئی ئُو هم جلو مردم بُنوسِن.

لوقا 12:37

خوش به حال نوکروئی که وختی اربابشُ بَراَگردِت، به اُشُ بیدار بیگینه. حکیکتاً به شما اَگَم، ارباب کمر به خذمت اَبَندِه؛ به نوکرُ خو سرِ سفره اَنوسِه و اَتات ازشُ پذیرایی اَکُنت.

لوقا 24:30

وختی باهاشُ سرِ سفره نِشت نُن ایسِی خدائو شُکر ایکه پَرک ایکه و بهشُ ایدا.

یوحنا 2:5

مُمِش به نوکرُن ایگو: «هرچه به شما اَگِت، اَنجُم هادِی.»

یوحنا 6:23

اُغایه مَنشوبَه ئُوی دگه اَ تیبِریه هُندِن و نِزیکِ همو جایی رسیدِن که اُشُ بعد اَ ایکه خداوند عیسی شُکر ایکِردَه، نُن شُخاردَه.

رومیان 14:6

اُ که یه روز مشخصیُ عزیز اَدونه، وا خاطر حرمت خداوند عزیز اَدونه. اُ که خوراک اَخارِه وا خاطر حرمت خداوند اَخارِت، به چه که خدائو شُکر اَکُن. در صورتی که اُ که ناخاره، وا خاطر حرمت خداوند ناخارِت، و خدائو شُکر اَکُن.

کولسیان 3:17

هر کاری اَکُنین، توو گفتار یا توو رفتار، همِی چیُ به نُم خداوندْ عیسی اَنجُم هادِین، و اَ طریق اُ خدای بَپُ شُکر بُکنین.