یعقوب 4:1 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹ چه اِبو که جنگ و جر و دعوا میونتُ راه اَکِت؟ مگه ایی نَن که هوا و هوسُتُ تو وجودتُ جنگ اَکُنِن؟

هزارۀ نو

¹ از کجا در میان شما جنگ و جدال پدید می‌آید؟ آیا نه از امیالتان که درون اعضای شما به ستیزه مشغولند؟

Persian Old Version

¹ از کجا در میان شما جنگها و از کجا نزاعهاپدید میآید؟ آیا نه از لذت های شما که دراعضای شما جنگ میکند؟

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹ علّت جنگ و دعواهای شما چیست؟ آیا علّت آنها، آرزوهای ناپاکی نیست که در درون شما در ستیزند؟

مژده برای عصر جدید

¹ علّت نزاعها و دعواهایی كه در میان شما وجود دارد چیست؟ آیا علّت آنها خواهش‌های نفسانی شما نیست، خواهش‌هایی كه در تمام اعضای بدن شما در جنگ و ستیز هستند؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹ جنگ‌وجدال میان شما از کجا سرچشمه می‌گیرند؟ آیا علّت آن‌ها خواهش‌های نفسانی شما نیست، خواهش‌هایی که در تمام اعضای بدن شما در ستیز هستند؟

یعقوب 4:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 15:19

چونکه اَ دل فکروی بد، کَتل، زنا، بی‌عفتی، دُزی، گواهی دورو و تهمت در اَتا.

یوحنا 8:44

شما مال بَپِتُ ابلیسین و دُمبال اَنجُم خواسته ئُوی بَپِ خویین. ابلیس اَ اَوِّل کاتل هَستَه و با حکیکت کاری اینَهَه، بِی چه که هیچ حکیکتی در اُ نین. هروَه دورو اَگِت اَ ذات خو گَپ اَزَنت؛ بِی چه که دورو مُشِن و بَپِ دورو مُشُن.

رومیان 7:23

ولی یه قانون دگه ای توو عضوئُوی خوم اَگینُم که با شریعتی که عکلُم کبولی اَکُنت جنگ اَکُنت و به مه اسیر قانون گناهی اَکُنت که توو عضوئُوی مه ساکنِن.

رومیان 7:5

چون اُ موکَع که ما زیر سلطه جسم زندگی ماکِه، هوا و هوسوی گناه آلودمُ که شریعت سُکِشُ شَکِه، توو عضوئُوی ما کار شاکِه تا بِی مرگ ثمر بیاریم.

رومیان 8:7

به چه که فکری که رو جسم ناهادَه بودِن، وا خدا دشمنی اَکُنت، چون اَ شریعت خدا اطاعت ناکُن، که واکعنم ناتون اطاعت بُکنت،

غلاطیان 5:17

به چه که خواسته ئُوی جسم به ضدّ روح خدان و خواسته ئُوی روح خدا، به ضدّ جسمِن؛ به چه که ایی دو تا ضدّ همدگه اَن، تا شمائو اَ اُ کارویی که تاوا اَنجُم هادِین بُگنارِه.

کولسیان 3:5

پَ اُنچه که در شما زمینین، بُکُشین، یعنی بی‌عفتی، ناپاکی، هوا و هوس، خواسته بد و طمع که همو بُت‌پرستین.

۲تیموتائوس 2:23

اَ بحثویی که اَ رو نادونی و نفهمین، دوری بُکن، خوت اَدونی که جر و دعوا راه اَکَردُنِن.

تیتوس 3:3

بِی چه که ما خومُ اَم یه موکعی نادون بودِیم، نافرمُن و اَ راه به در بودِیم، غُلُم هوا و هوسُ و خوشگذرونی ئُوی جور وا جور بودِیم، روزُمُ توو بدتالی و دیدن کوری سر ماکِه، مردم اَ ما متنفر بودَن و ما اَ همدگه.

تیتوس 3:9

ولی اَ جنگ و جَدَلویی که اَ رو نادونین، اَ شجره نومه ئُو، اَ اختلافُ و جر و دعوا ئُو دربارۀ شریعت بِی خوت دور بُگنا، بِی چه که ایی چیزُ نه فُیدَه ایشَه و نه ارزشی.

یعقوب 1:14

ولی موکعی که کسی وسوسه اِبو، هوا و هوس خوشِن که گولش اَزَنت و به اُ اَ راه به در اَکُنت.

یعقوب 4:3

تاوا و به دَس نِتارین، وا خاطر ایکه اُ رو وا نیّت بد درخواست اَکُنی تا صرف هوا و هوسُ خو بُکنی.

۱پطرس 1:14

مثه چوکُنِ فَرمُن بر، هم شکل هوا و هوسویی که توو دوره نادونی گذشته اَتُ تُهَستَه، مَبَشی.

۱پطرس 2:11

ای عزیزُن، اَ شما که توو ایی دنیا غریب و بیگانه ایین خواهش اُمهَستِن که اَ هوا و هوسوی جسم که وا ضدّ جُن شما نجنگیدن، دوری بُکنی.

۲پطرس 2:18

به چه که اُشُ بلند بلند گَپونی اَزَنِن که پُر اَ تکبر و نادونین، و وا هوا و هوسوی هرزۀ جسم، به اُشُویی گول اَزَنِن که تازگیُ اَ چنگ آدموی گمراه در رفتِن.

۲پطرس 3:3

کَبل اَ هرچه، اییُ بُدُنین که توو روزُی آخِر، رشخندکُنکویی اَتان که دُمبال خواسته ئُوی گناه آلود خوشوئَن و همیطو که رشخند اَکُنِن