Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




افسسیان 2:3 - کتاب مقدس به زبان بندری

3 ما اَم جُملگی یه موکعی میون اُشُ توو هوا و هوسوی جسممُ زندگی ماکِه، و خواسته ئُوی بدن و فکرُ اَنجُم مادا و مثه بکیه آدمُ، توو ذات چوکُن خشم ئَریم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

3 ما نیز جملگی زمانی در میان ایشان می‌زیستیم، و از هوای نَفْس خود پیروی می‌کردیم و خواسته‌ها و افکار آن را به جا می‌آوردیم؛ ما نیز همچون دیگران، بنا به طبیعت خود محکوم به غضب خدا بودیم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

3 که در میان ایشان، همه مانیز در شهوات جسمانی خود قبل از این زندگی میکردیدم و هوسهای جسمانی و افکار خود رابه عمل میآوردیم و طبعا فرزندان غضب بودیم، چنانکه دیگران.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

3 ما نیز همگی مانند آنها بودیم. روش زندگی ما، نشان دهندهٔ طبیعت ناپاک ما بود. ما اسیر هوسها و افکار کثیف خود بودیم و دست به هر کار زشتی می‌زدیم. ما با همین طبیعت سرکش به دنیا آمدیم و درست مانند دیگران، زیر خشم و غضب خدا بودیم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

3 در آن زمان، ما همچون شما دستخوش شهوات جسمانی و اسیر تمایلات و افكار نفسانی خود بودیم. درست مانند سایر آدمیان، ما نیز طبیعتاً سزاوار خشم و غضب خدا بودیم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

3 در آن زمان، ما همچون شما دستخوش شهوات جسمانی و اسیر تمایلات و افکار نفسانی خود بودیم. درست مانند سایر آدمیان، ما نیز بنابر طبیعت خود سزاوار خشم و غضب خدا بودیم.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




افسسیان 2:3
54 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ولی نِگرونی ئُوی ایی دنیا و گول مال دنیائو خاردِن و هوس چیزُنه دگه توو دلشُ اَکِت و بِی کَلُم خدا خفهُ، بی‌بَرِش اَکُنت.


ایی چوکُن نه اَ خون، نه اَ خواسته جسم، و نه اَ خواسته یه مَرد، بلکه اَ خدا وا دنیا هُندَن.


شما مال بَپِتُ ابلیسین و دُمبال اَنجُم خواسته ئُوی بَپِ خویین. ابلیس اَ اَوِّل کاتل هَستَه و با حکیکت کاری اینَهَه، بِی چه که هیچ حکیکتی در اُ نین. هروَه دورو اَگِت اَ ذات خو گَپ اَزَنت؛ بِی چه که دورو مُشِن و بَپِ دورو مُشُن.


خدا توو نسلوی کَبل تِه ایواشت که همه ملتُ وا راه خوشُ بِرَن.


پَ خدا هم به اُشُ توو شهوتوی دلِشُ توو ناپاکی وِلِشُ ایکه، تا میون خوشُ به بدنُ خو بی حرمت بُکنِن.


به چه که همطو که شما یه زَمُنی اَ خدا نااطاعتی تاکه ولی الان وا خاطر نااطاعتی یهودیُ بهتُ رحم بودِن،


بلکه خداوند عیسی مسیح مثه جِمه گَر خُو بُکنی و بِی جسم هیچ تدارکی مگینی که خواسته ئُوشُ به جا بیارین.


به چه که وختی غیریهودیُن که شریعتُ شُنی، اَ رو غریزه اُنچه که شریعت شَوا اَنجُم اَدِن، اُشُ بِی خوشُ یه شریعتَن، با ایکه شریعتُ شُنی.


چونکه اگه اُ موکَع که دشمن هَستِریم، اَ طریق مرگ پُسِش وا خدا صُل داده بودیم، چِکَک بِشتِه الان که وا خدا صُل مُهَه، اَ طریق زندگی پُسی نجات پیدا اَکُنیم.


پَ، حالا که اَ طریق خون اُ صالح به حساب هُندِیم، چِکَک بِشتِه اَ طریق اُ اَ خشم خدا نجات پیدا اَکُنیم.


پَ مَوالی گناه توو بدن فانیتُ، حکمرانی بُکنت تا اَ هوا و هوسُش اطاعت بُکنین.


چونکه اَدونُم که هیچ چیز خُبی در مه، یعنی در جسمُم ساکن نین. به چه که مه مَوات اُنچه که درستِنُ اَنجُم هادَم ولی توان اَنجُم دادنی اُمنی.


چه اِبو بِگِی اگه خدا با ایی حال که شَوا خشم خو نِشُن هادِه و کُدرَت خو نَمایُن بُکنت، ظرفوی خشمُ که بِی نابودی آماده بودِن، وا صبر و حوصله زیاد تحمل بُکنت،


چون، کِ یه فَرخی داخلِ تو اَدیدِن؟ چه اِتهَه که بهت داده نِبودِن؟ پَ اگه بهت داده بودِن، بِی چه یه طوری به خوت اَبالی که انگار بهت داده نِبودِن؟


ای عزیزُن، وا خاطریکه ایی وعده ئُو رو مُهَه، بیِی به خومُ اَ هر نجاست جسم و روح پاک بُکنیم و توو تِرس اَ خدا، مقدّس بودِنُ تَمُم و کمال اَنجُم هادِیم.


ولی نوشته مقدّس اعلام ایکه همِی چی اسیر گناهِن، تا اُ وعده ای که به وسیله ایمُن به عیسی مسیحِن، به اُشُویی که ایمُن اَتارِن، داده بَشِت.


و زَمُنی تو اُشُ زندگی تاکه، و دُمباله‌رُوِ راهوی ایی دنیا و دُمباله‌رُوِ رئیس کُدرَت هوا یعنی ابلیس ئَرین، همو روحی که همی حالا توو چوکُن نااطاعتی کار اَکُنت.


تا اُ آدم کدیمتُ اَ گَر خو در بیاری که مال اُ شیوه زندگیَه که کبلاً تُهَستَه و وا خواسته ئُوی گول زنک فاسد بودِن.


شما که یه زَمُنی وا خدا غریبه ئَرین، و توو فکرتُ وا اُ دشمن ئَرین، و کاروی بد اَنجُم تادا،


ولی ای کاکائُن، ما مُناوات اَ حال ایمُندارُنی که مُردَن، بی‌خبر بَشین، تا نَکه مثه بکیه مردم که امیدی شُنی، غمگین بَشین.


پَ بیِی تا مثه بکیه خُوو نَرِیم، بلکه بیدار و هُشیار بَشیم.


ولی اُشُ که دلشُ شَوات پولدار بُبِن، توو وسوسه اَکِن، توو تله اَکِن و توو خیلی اَ خواسته ئُویی اَکِن که بیخودی اَن و ضرر اَرِسونِن، که به مردم توو نابودی و هلاکت غَرک اَکُنِن.


بِی چه که ما خومُ اَم یه موکعی نادون بودِیم، نافرمُن و اَ راه به در بودِیم، غُلُم هوا و هوسُ و خوشگذرونی ئُوی جور وا جور بودِیم، روزُمُ توو بدتالی و دیدن کوری سر ماکِه، مردم اَ ما متنفر بودَن و ما اَ همدگه.


مثه چوکُنِ فَرمُن بر، هم شکل هوا و هوسویی که توو دوره نادونی گذشته اَتُ تُهَستَه، مَبَشی.


چِهمُنی پُر اَ زنا شُهَه که اَ گناه کِردِن سیر نابِن. اُشُ آدمویی که سُستن توو تله اَکَردُنِن. اُشُ دلُشُ به طمع عادت ایکِردِن. ایی چوکُن نَعلت بودَه!


به چه که اُشُ بلند بلند گَپونی اَزَنِن که پُر اَ تکبر و نادونین، و وا هوا و هوسوی هرزۀ جسم، به اُشُویی گول اَزَنِن که تازگیُ اَ چنگ آدموی گمراه در رفتِن.


چون هرچه که توو دنیان، یعنی خواسته ئُوی جسم، هوسوی چِهم و غرور زندگی، اَ بَپ نَن بلکه اَ دنیان.


ولی با ایی حال، ایی یه حکم تازه اَن که بهتُ اَنویسُم که حکیکت ایی حکم در اُ و در شما نَمایُنِن. به چه که تُریکی اَگذَشتِن و نور حکیکی همی حالام اَدِرخشه.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ