کولسیان 3:8 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁸ ولی الان شما بایه همۀ ایشُ رو بُنوسی کنار: یعنی جَهل، خشم، بدتالی، تهمت و گَپُن زشتُ اَ دَهنِتُ.

هزارۀ نو

⁸ امّا اکنون باید همۀ اینها را از خود دور کنید، یعنی خشم، عصبانیت، بدخواهی، ناسزاگویی و سخنان زشت را از دهان خود.

Persian Old Version

⁸ لیکن الحال شماهمه را ترک کنید، یعنی خشم و غیظ و بدخویی وبدگویی و فحش را از زبان خود.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁸ اما اکنون وقت آن است که خشم و کینه و فحش و سخنان زشت را همچون جامه‌ای پوسیده از تن خود درآورید و دور بیندازید.

مژده برای عصر جدید

⁸ همچنین اكنون شما باید خشم، غیظ و بدخواهی را از دلهایتان و اهانت و حرفهای زشت را از لبهای خود به كلّی دور سازید.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁸ امّا اکنون شما باید خشم، غیظ و بدخواهی را از دل‌هایتان و اهانت و حرف‌های زشت را از لب‌های خود به کلّی دور سازید.

کولسیان 3:8 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 5:22

ولی مه به شما اَگَم، هَرکَ به کاکا خو جَهل بِگِنت، لایِک مُحاکِمَن؛ هَرکَ به کاکا خو خار و کوچِک بُکنت، لایِک مُحاکمه مُکابل شوران؛ و هَرکَ به کاکا خو ’احمق‘ بِگِت، لایِک آتِش جَهَندمِن.

مَرقُس 7:22

طمع، شرارت، حُقه، هوس بازی، دیدن کوری، تهمت، غرور و حماقت در اَتا.

رومیان 13:13

بیِی طوری درست رفتار بُکنیم که لایِک کسونین که توو روز روشنَن. وخت خو به عیاشی و عَرَک خواری و بی‌عفتی و هوس بازی و جر و دعوا و دیدن کوری نگذرُنیم،

۱قرنتیان 3:3

چونکه شما هِنو جسمانین. وختی میونتُ دیدن کوری و جر و دعوان، مگه ایی نِشُن نادادِن که شما جسمانین و مثه بکیه آدمُ رفتار اَکُنین؟

۲قرنتیان 12:20

چون تِرس اُمهَستِن که شاید وختی حدتُ اَتام بگینُم شما اُطُو که دلُم شَواستَه نهین، و شما هم بِگینین مه اُطُو که دلتُ شَواستَه نَهُم. تِرس اُمهَستِن که شاید میون شما جر و دعوا، دیدن کوری، جَهل، خودخواهی، تهمت، سُخن کِردِن، غرور و بی‌نظمی بَشِت.

غلاطیان 5:15

ولی اگه به همدگه کَک اَگیرین و قورت اَدِین، واسار بُبی که وا دَس همدگه نابود نِبی.

غلاطیان 5:20

بُت‌پرستی، جادوگری، دشمنی، جر و دعوا، حسودی، جَهل، جاه‌طلبی، اختلاف، جدایی،

غلاطیان 5:26

بیِیم خودگیر نِبیم و وا همدگه جَهل نگیریم و دیدن کور همدگه نِبیم.

افسسیان 4:22

تا اُ آدم کدیمتُ اَ گَر خو در بیاری که مال اُ شیوه زندگیَه که کبلاً تُهَستَه و وا خواسته ئُوی گول زنک فاسد بودِن.

افسسیان 4:25

پَ دورو ئو کنار بُنوسی، هر تِیتُ با هَمسادَه خو گَپ راست بِزَنت چونکه ما، اعضای همدگه ایم.

افسسیان 4:26

«وختی جَهلین، واسار بُبی که گناه نکنی»: مَنوسی روزتُ سر بُبوت و شما هِنوزا جَهلی بُبین،

افسسیان 4:29

گَپ زشت اَ لُووِتُ در نیا، بلکه طوری گَپ بِزِنی که به جا بَشِت و بِی بنا کِردِن به کار بیاد تا به اُشُویی که اَشنُوِن فیض هادِه.

افسسیان 5:4

باشتا گَپوی زشت و گَپِی که اَ رو نادونین و شوخی زشت میونتُ نَبَشِت که شایسته نَهَن؛ بلکه به جاش شُکر بُکنی.

کولسیان 3:5

پَ اُنچه که در شما زمینین، بُکُشین، یعنی بی‌عفتی، ناپاکی، هوا و هوس، خواسته بد و طمع که همو بُت‌پرستین.

کولسیان 3:9

به همدگَه دورو مَگِی، به چه که اُ انسانیّت کُنَه با کاروش اَ گَرِخو در تُواردِن.

۱تیموتائوس 1:13

با ایکه پِشتِرُن کفر مَگو و اذیت و آزار مَرسوند و زور مَگو، ولی به مه رحم بو، به چه که توو بی‌ایمُنی اَ رو نادونی رفتار مَکِرده.

۱تیموتائوس 1:20

هیمِنائوس و اسکندر اَ ایی دسته‌ان، که به اُشُ وا شِیطُن اُمسپاردِن تا یاد بِگِرِن که کفر نَگَن.

عبرانیان 12:1

پَ، اَ اُجا که ما ایطو ابر گِپی اَ شاهدون دورمُ ایگِفتِن، بیِی هر بار و هر گناهیُ که ایطو سخت وا دَسُ پامو اَلَگِه اَ خومُ دور بُکنیم و بیِی وا پایداری تو مسابکه ای که جلومُ ناهادَه بودِن، دُوو بِزِنیم.

یعقوب 2:7

مگه همیشُ نَهَن که به اُ نُمی که حرمت ایشَه و رو شما ناهادَه بودِن، کفر اَگَن؟

۱پطرس 2:1

پَ شما هر بدتالی، و هر فریب و دورویی و دیدن کوری، و هر تهمتیُ اَ خوتُ دور بُکنی.

۲پطرس 2:18

به چه که اُشُ بلند بلند گَپونی اَزَنِن که پُر اَ تکبر و نادونین، و وا هوا و هوسوی هرزۀ جسم، به اُشُویی گول اَزَنِن که تازگیُ اَ چنگ آدموی گمراه در رفتِن.

۲پطرس 2:7

و اگه لوطِ صالحُ، که اَ هوس بازیوی اُ آدموی شریر خیلی پریشون بودَه، آزاد ایکه

یهودا 1:13

ایشُ ضربه ئُوی دیریان که کاروی ننگشُ مثه کف رو هُوو اَتات، ایشُ اِستالَه ئُوی وِیلونِن که تُریکیِ ظلماتِ محض، تا ابد بهشُ مَعیَن بودِن.

یهودا 1:8

با ایی حال، به همی شکل، ایی مَردُمَم تَگّه اَشُ به خُوویین که اَگینِن، جسمُ خو نجس اَکُنِن، اقتدارُ رد اَکُنِن، و به موجودات پُر جلال آسَمُنی کفر اَگِن.

مکاشفه 16:9

مردم اَ حرارت شدید سُختِن و به نُم خدایی که کُدرَت ایی بلائُو دَسِشِن، نَعلت شُکِه. اُشُ توبه شُنَکِه و بِی اُ جلال شُنَدا.