اعمال رسولان 17:4 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁴ یه عده اَ اُشُ و همیطوَم یه جمعیت گِپی اَ یونانیوی دیندار و زَنُن بُرِشدار هم که تعدادشُ کم نَهَستَه، کانع بودِن و واکِل پولس و سیلاس بودِن.

هزارۀ نو

⁴ برخی از ایشان و نیز شماری بسیار از یونانیانِ خداپرست و گروهی بزرگ از زنان سرشناس، مجاب شده، به پولس و سیلاس پیوستند.

Persian Old Version

⁴ و بعضی از ایشان قبول کردند و با پولس و سیلاس متحد شدند و از یونانیان خداترس، گروهی عظیم و از زنان شریف، عددی کثیر.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁴ عده‌ای از شنوندگان با گروهی از مردان یونانی خداپرست و بسیاری از زنان سرشناس شهر متقاعد شده، ایمان آوردند.

مژده برای عصر جدید

⁴ عدّه‌ای از آنان و همچنین گروه زیادی از یونانیان خداپرست و زنهای سرشناس متقاعد شدند و به پولس و سیلاس گرویدند.

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁴ عدّه‌ای از آنان و همچنین گروه زیادی از یونانیان خداپرست و زن‌های سرشناس متقاعد شدند و به پولس و سیلاس گرویدند.

اعمال رسولان 17:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

یوحنا 7:35

یهودیُن به همدگه شاگو: «ایی مَرد کا شَابِرِه که ما به اُ پیدا ناکُنیم؟ یعنی شَوا پهلوی یهودیویی که بین یونانیُ پَخشَن بِرِت و به یونانیُ تعلیم هادِه؟

اعمال رسولان 13:43

بعد اَ ایکه مردم اَ عبادتگاه در بودِن خیلی اَ یهودیون و آدموی دینداری که یهودی بودَرِن، دُمبال پولس و برنابا راه کَفتِن. پولس و برنابا با ایی گروه گَپ شُزَه و تشویقشُ شُکِه که توو فیض خدا پابرجا بَشِن.

اعمال رسولان 13:50

ولی یهودیون، به زَنُن دیندار و سرشناس و همیطوَم به مردوی بُرِشدار شهر به ضدّ پولس و برنابا سُک شُکِه و تحریکشُ شُکِه که اذیت و آزارشُ بُکنِن. اُشُ به پولس و برنابا اَ منطکه شو در شُکِه.

اعمال رسولان 14:1

توو شهر قونیه پولس و برنابا به عبادتگاه یهودیُ رفتِن و اُجا یه طوری گَپ شُزَه که یه عدۀ زیادی، هم اَ یهودیون و هم اَ یونانیُ ایمُن شُوا.

اعمال رسولان 14:4

ولی مردم شهر دو تا گُرو بودِن؛ یه گُرو پشت یهودیون شُگِه و یه گُرو دگه هم پشت حَواریُن شُگِه.

اعمال رسولان 15:22

پَ حَواریُن و شیخُ وا تَمُن اعضای کلیسا صلاح شُدی اَ میون خوشُ کسونی گُزین بُکنِن و به اُشُ واکِل پولس و برنابا به شهر اَنطاکیه بفرستِن. اُشُ به یهودا که بهش بَرسابا شاگو و بِی سیلاس که میون کاکائُن رهبرَ، گُزین شُکِه.

اعمال رسولان 15:27

پَ به یهودا و سیلاس مُفرستادن تا اُشُ خوشُ هِمی چیزُئو زَبُنی بهتُ بگن.

اعمال رسولان 15:32

یهودا و سیلاس هم که خوشُ نبی هَستَرِن، با گَپُن زیادی، به کاکائُن دلگرم شُکِه و کُوّت شُدا.

اعمال رسولان 15:40

ولی پولس، به سیلاس گُزین ایکه. کاکائُن، به اُشُ به فیض خداوند شُسپارد و اُغایه اُشُ راهی سفر بودِن.

اعمال رسولان 16:3

پولس چون شَواستَه تیموتائوس توو سفر واکِلی بَشِت، وا خاطر یهودیونی که توو اُ منطکه ئو زندگی شاکِه به اُ سُنَّت ایکه، بِی چه که همه شادونِسته بَپِی یونانین.

اعمال رسولان 17:10

کاکائُن غایه شُو، فورنی بِی پولس و سیلاس وا شهر بیریه شُفِرِستا. اُشُ وختی به اُجا رسیدِن، به عبادتگاه یهودیُ رفتِن.

اعمال رسولان 17:12

پَ ایطوکا بو که عدۀ زیادی اَ یهودیون ایمُن شُوا و تعداد زَنُن و مردون یونانی سرشناسی که ایمُن شُوا هم کم نَهَه.

اعمال رسولان 17:14

پَ کاکائُن درجا بِی پولس وا طَرَه تیُو شُفِرِستا، ولی سیلاس و تیموتائوس توو بیریه مُندَن.

اعمال رسولان 17:17

پَ، توو عبادتگاه با یهودیون و یونانیوی دیندار و تو میدون شهر هر رو وا هر کَ که رو به رو شِبو بحث و گَپ و گفت شَکِه.

اعمال رسولان 17:34

ولی یه عده اَم واکِل پولس بودِن و ایمُن شُوا. میون اُشُ دیونیسیوس، که عضو شورای ’آریوپاگوسَ‘، و یه زن که نُمی داماریسَ، و چَن نُفر دگه هم هَستَرِن.

اعمال رسولان 18:4

پولس هر شنبه مُقَدَس توو عبادتگاه یهودیُ بحث و گَپ و گفت شَکِه و سعی شَکِه به یهودیون و یونانیُ کانع بُکنت.

اعمال رسولان 19:10

دو سال همیطو گذشت طوری که همه اُشُویی که توو منطکه آسیا زندگی شاکِه چه یهودی و چه یونانی، کَلُم خداوندُ شُشنُت.

اعمال رسولان 2:44

همۀ کسونی که به عیسی ایمُن شُهسته وا هم هَستَرِن و توو همِی چی وا هم همباش ئَرن.

اعمال رسولان 21:28

اُشُ جار شازَه: «ای مردون کوم یهود، کمک بُکنی؛ ایی مرد هَمُن که به همه، همه جا به ضدّ کوم ما، به ضدّ شریعت و به ضدّ ایی مکان تعلیم اَدِت. گذشته اَ ایشُ، اُ حتی به یونانیُ هم داخل معبد ایواردِن و ایی جای مقدّسُ نجس ایکِردِن.»

اعمال رسولان 28:24

بعضیُ با گَپُن اُ کانع بودِن، ولی بکیه ایمُن شُنوا.

اعمال رسولان 4:23

وختی پطرس و یوحنا آزاد بودِن پهلو رِفیکُ خو رفتِن و هرچه که کاهنوی گَپ و شیخُ بهشُ شُگُفته، نَکل شُکِه.

۲قرنتیان 8:5

اُشُ نه فَکَه اُطُو که ما توقع مُهَستَه، اَنجُم شُدا، بلکه اَوِّل به خوشُ به خداوند، وَخف شُکِه، و بعدَم به خواست خدا به خوشُ وَخف ما شُکِه.