۲قرنتیان 1:17 - کتاب مقدس به زبان بندری

¹⁷ مگه وختی مَواستَه ایی کار بُکنُم دو دل هَستَرُم؟ مگه مه با فکر انسانی تصمیم اَگِرُم طوریکه توو یه لحظه آماده اَم که هم بگم ’بله، بله‘ هم بگم ’نه، نه‘؟

هزارۀ نو

¹⁷ آیا هنگامی که چنین تصمیمی می‌گرفتم، دودل بودم؟ و یا اینکه چون انسانهای معمولی تصمیم می‌گیرم، به گونه‌ای که سخنم همزمان ’آری‘ و ’نه‘ است؟

Persian Old Version

¹⁷ پس چون این را خواستم، آیا سهل انگاری کردم یاعزیمت من عزیمت بشری باشد تا آنکه به نزد من بلی بلی و نی نی باشد.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

¹⁷ حال ممکن است بپرسید که چرا تصمیم خود را عوض کردم. آیا دودل بودم یا همانند بسیاری از مردم این دنیا شده‌ام که وقتی می‌گویند «بله»، منظورشان «نه» است؟

مژده برای عصر جدید

¹⁷ آیا این تصمیم من نشان می‌دهد كه دچار تردید شده‌ام؟ آیا من هم در نقشه‌های خود مثل افراد این جهان به اقتضای زمان، بلی یا خیر می‌گویم؟

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

¹⁷ آیا این تصمیم من با دودلی همراه بود؟ آیا من هم در تصمیم‌گیری‌های خود مثل افراد این جهان هم‌زمان بلی و خیر می‌گویم؟

۲قرنتیان 1:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

مَتّی 1:19

شُو میریَم، ایسُف، که یه مرد عادلیَه و ایناواستَه به میریَم رُسوایی بُکنت، به ایی فکر کَ، که بی سر و صدا اَ میریَم جدا بَشِت.

مَتّی 5:37

پَ بُوالی ’بلهِ‘ شما ’بله‘ بَشِت و ’نهِ‘ شما ’نه‘، بِشتِه اَ ایی، اَ شریرِن.

یوحنا 8:15

شما وا فکروی انسانی حکم اَکُنی، ولی مه به کسی حکم ناکُنُم.

۲قرنتیان 1:12

چونکه افتخار ما گواهی وجدانمُن، به ایکه ما توو دنیا، وا سادگی و با رو راستی که اَ طَرَه خدان رفتار مُکِه، ما نه با حکمت آدمی، بلکه وا فیض خدا رفتار مُکِردِن مخصوصنَم وا شما.

۲قرنتیان 11:18

وا خاطریکه خیلیُ با فکر انسانی افتخار اَکُنِن، مه هم افتخار اَکُنُم.

غلاطیان 1:16

خشنودیش تو ایی هَستَه که پُس خو به مه نَمایُن بُکنت تا اُ رو، میون غیریهودیُن اعلام بُکنُم، مه فورنی وا کسی شور اُمنَزَه،

غلاطیان 2:2

مه وا خاطر یه وحیَ که اُجا رفتُم و انجیلیُ که میون غیر یهودیُ اعلام اَکُنُمُ به اُشُ اُمگو تا خاطر جمع بَشُم که تک و دُوِ الکی اُمناکه یا اُمنَکِردِن؛ با ایکه ایی انجیلُ بی سر و صدا به آدمویی که سرشناس وا نظر شاهُندَه، هم اُمگو.

۱تسالونیکان 2:18

چونکه ما ماواسته حدتُ بیِیم - خود مه پولس، چَن بار سعی اُمکه - ولی شِیطُن دَس اَ رامُ ایوا.

یعقوب 5:12

ولی ای کاکائُنُم، مهمته اَ همه اینَکِه کَسَم مَخاری؛ نه به آسَمُن نه به زمین و نه به هیچ چیز دگه. بلکه بُوالی ’بله‘ شما همو بله بَشِت و ’نه‘ شما همو نه، تا محکوم نَبِشین.