۱تسالونیکان 4:7 - کتاب مقدس به زبان بندری

⁷ چون خدا مائو به ناپاکی دعوت اینَکِردِن، بلکه به مقدّس بودِن دعوت ایکِردِن.

هزارۀ نو

⁷ زیرا خدا ما را نه به ناپاکی، بلکه به قدّوسیت فرا خوانده است.

Persian Old Version

⁷ چنانکه سابق نیز به شما گفته و حکم کردهایم، زیرا خدا ما را به ناپاکی نخوانده است، بلکه به قدوسیت.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

⁷ زیرا خدا ما را نخوانده است تا ناپاک و شهوت‌ران باشیم، بلکه پاک و مقدّس.

مژده برای عصر جدید

⁷ خدا ما را به یک زندگی پاک خوانده است، نه به فساد اخلاقی!

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

⁷ خدا ما را به یک زندگی پاک و مقدّس خوانده است، نه به فساد اخلاقی!

۱تسالونیکان 4:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

رومیان 1:7

به همۀ اُشُ که توو شهر روم، عزیز خدائَن و دعوت بودَن تا اَ مقدّسُن بَشِن: فیض و صُل و سلامتی اَ طَرَه بَپمُ خدا، و خداوندْ عیسی مسیح، وا شما بُبوت.

۱قرنتیان 1:2

به کلیسای خدا که توو شهر قُرِنتُسِن، به کسونی که در مسیح عیسی مقدّس بودَن و دعوت بودَن تا مقدّس زندگی بُکنِن، وا همۀ اُشُویی که همه جا نُم خداوند ما عیسی مسیحُ پرستش اَکُنِن، که هم خداوند ایشُنِن و هم خداوند ما:

غلاطیان 5:19

الان کاروی جسم معلومِن: بی‌عفتی، ناپاکی، هوس بازی،

افسسیان 1:4

همطو که اُ به ما در مسیح کَبل اَ شروع دنیا گُزین ایکه تا توو محضری مقدّس و بی‌عیب بَشیم. در محبت،

افسسیان 2:10

چون ما کار دَس خداییم، در مسیح عیسی بِی کاروی خُب خَلک بودِیم، کارویی که خدا اَ پِشتِه آماده ایکه تا ما در اُشُ کَدم بِسِیم.

افسسیان 4:1

پَ مه که وا خاطر خداوند توو زندونُم، اَ شما خواهش اُمهَستِن شایسته اُ دعوتی که بودِین رفتار بُکنین،

افسسیان 4:19

اُشُ دل تِلو بودِن، به خوشُ توو هوس بازی ول شُکِردِن و وا حرص همه طور کار ناپاکی اَکُنِن.

۱تسالونیکان 2:3

چون اگه تشویق اَکُنیم، اَ خطا یا نیّت ناپاک نَن، و کَصد مُنی که گولتُ بِزِنیم،

۲تیموتائوس 1:9

همو خدایی که به ما نجات ایدا و به یه زندگی مقدّس دعوت ایکه. ایی نه وا خاطر کارومُ، بلکه وا خاطر هدف و فیض خوشِن، همو فیضی که در مسیح عیسی کَبل اَ شروع دوران بِی ما ایدا،

عبرانیان 12:14

تقلا بُکنی تا وا همه توو صُل و سلامتی بَشین و مقدّس بَشین، چونکه بدون قدّوسیت هیچکَ خداوندُ ناگینه.

۲پطرس 2:10

مخصوصنَم اُشُویی که، به خوشُ توو شهوتِ هوا هوسوی نجس کننده ول اَکُنِن و اقتدارُ کوچِک اَکُنِن. ایشُ ایکَک گستاخ و خود‌سَرَن، که وختی به موجودات پُر جلال آسَمُنی کفر اَگَن، ناتِرسَن؛