Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




۱قرنتیان 4:5 - کتاب مقدس به زبان بندری

5 پَ جلوته اَ وختی حکم مَکُنین، کَبل اَ ایکه خداوند بیاد، همو خداوندی که چیزُیی که الان توو تُریکی پِنهون اِن، توو روشنی اَتارِه و نیّتُیِ دلُ نَمایُن اَکُنت. اُغایه هَرکَ تعریف تمجید خویی اَ خدا اَگِنت.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

هزارۀ نو

5 پس دربارۀ هیچ چیز پیش از وقت قضاوت نکنید تا اینکه خداوند بیاید. او آنچه را که اکنون در تاریکیْ نهان است، در روشنایی عیان خواهد کرد و نیّتهای دلها را آشکار خواهد ساخت. آنگاه تشویق و تمجید هر کس از خود خدا خواهد بود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Persian Old Version

5 لهذا پیش از وقت به چیزی حکم مکنید تا خداوند بیاید که خفایای ظلمت راروشن خواهد کرد و نیتهای دلها را به ظهورخواهد آورد؛ آنگاه هرکس را مدح از خدا خواهدبود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

5 پس دربارۀ هیچ‌کس پیش از وقت قضاوت نکنید تا اینکه خداوند بیاید. وقتی خداوند بازگردد، همه چیز را روشن خواهد ساخت و همه به وضوح خواهند دید که هر یک از ما در عمق وجودمان، چگونه شخصی بوده‌ایم و با چه نیتی خدا را خدمت کرده‌ایم. در آن زمان، خدا هر کس را همانقدر که سزاوار است، تحسین خواهد نمود.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید

5 پس قبل از روز داوری دربارهٔ دیگران داوری نكنید، بلكه منتظر آمدن خداوند باشید، زیرا او آنچه را كه در تاریكی پنهان است در برابر نور آشكار خواهد ساخت و نیّات پنهانی آدمیان را فاش خواهد كرد. در آن وقت هرکس آن‌طور كه شایستهٔ اوست از جانب خدا تحسین خواهد شد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

5 پس قبل از روز داوری و آمدن خداوند هیچ‌کس را داوری نکنید، زیرا او آنچه را که در تاریکی پنهان است در برابر نور آشکار خواهد ساخت و نیّات درونی آدمیان را فاش خواهد کرد. در آن‌وقت هر‌کس از جانب خود خدا تحسین خواهد شد.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




۱قرنتیان 4:5
48 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

«پَ، اَ اُشُ مَتِرسی. هیچ چیزِ پِنهونی نین که معلوم نَبَشِت و نه هیچ چیز زَفت بودَه ای که فهمیده نَبَشِت.


اُغایه نِشُنه پُس انسان تو آسَمُن نَمایُن اِبو و همۀ کوموی زمین ماتَم اَگِرِن و به پُس انسان اَگینِن که با کُدرَت و جلال گِپی رو ابروی آسَمُن اَتات.


خوش به حال اُ نوکری که وختی اربابی اَتا، به اُ همطو که اربابش ایگُفتِن، مشغول کار بیگینه.


اربابش به اُ ایگو: ”آفِرُن، ای نوکر خُب و امُنتدار! چون توو یه کار کوچِک، امُنتدار بودِی، پَ کاروی بِشتِه ای به تو اَدَم، بُدو و تو شادی ارباب خو شریک بَش!“


اربابش جواب ایدا: ”آفِرُن، ای نوکر خُب و امُنتدار! چون توو یه کار کوچِک، امُنتدار بودِی، پَ کاروی بِشتِه ای به تو اَدَم، بُدو و تو شادی ارباب خو شریک بَش!“


«حکم مَکُنین، به شما هم حکم نابو؛ محکوم مَکُنین، شما هم محکوم نابین، بُبَخشین، شما هم بخشیده اِبین.


عیسی به پطرس ایگو: «اگه مه بُخوام که تا موکِع برگشتِن مه اُ زنده بُمونِت، تو چه کار اِتهَه؟ تو اَ پِی مه بُدو!»


پَ ایی گَپ میون کاکائُن پُر بودَه که اُ شاگرد نامِرِه، با ایکه عیسی به پطرس اینَگو که اُ نامِرِه، بلکه ایگو: «اگه مه بُخوام که تا موکِع برگشتِن مه اُ زنده بُمونِت، تو چه کار اِتهَه؟»


چطو اِتونین ایمُن بیارین وختی که جلال اَ همدگه کبول اَکُنین، ولی دُمبال جلالی که اَ طَرَه خدای یکتان، نَهین؟


تو کیی که به نوکر یکی دگه حکم اَکُنی؟ ایکه اُ سر پا اِووسته یا اَکِت، به اربابی ربط ایشَه. اُ پا برجا اَمونِت، به چه که خداوند اِتون به اُ سر پا نگه بُکنت.


پَ تو ای آدمی که به بکیه حکم اَکُنی، هَرکَ بِشی هیچ بُونه ای اِتنی. چون توو هر چیزی که به یکی دگه حکم اَکُنی، به خوت محکوم اَکِردِی؛ چونکه ای آدمی که حکم اَکُنی، تو خوت همو کارو ئو اَنجُم اَدِی.


ایی توو اُ روزی اِتفاک اَکِت که طِبکِ انجیلی که مه اعلام اَکُنُم، خدا به رازوی دل آدمُ اَ طریق مسیح عیسی حکم اَکُنت.


بلکه یهودی کسین که توو باطن یهودی بَشِت و سُنَّت هم یه کار کَلبین که اَ طریق روح خدا اَنجُم اِبو، نه اَ طریق شریعت نوشته بوده. ایطو کسی تعریف تمجیدی اَ خدا اَگِنت نه اَ آدم.


اُ به کسونی که وا صبر و تحمل توو اَنجُم کاروی خُب، دُمبال جلال و حرمت و بقا اَن، زندگی ابدی اَدِت؛


ایکَک که همطو که منتظر هُندِن خداوندمُ عیسی مسیحین، اَ هیچ عطایی بی نصیب نهین.


اگه اَم کسی بُخواد توو ایی کضیه جر و بحث بُکنت، اییُ بُدُنِت که نه ما و نه کلیسائُوی خدا ایطو رسمی مُنی.


چون هروَه ایی نُنُ بُخاری و اَ ایی پیاله سر بِکِشی مرگ خداوند عیسائو اعلام اَکُنین تا زَمُنی که بیاد.


ولی هَرکَ به نوبت خو: اَوِّل مسیح که بَرِ اَوِّل هَستَه؛ و بعدی، موکِع هُندِنی، اُشُ که مال مسیحَن.


کار هَرکَ رو اِبوت، به چه که اُ ’روز‘، اُ رو نَمایُن اَکُنت، چونکه آتِش به اُ معلوم اَکُنت و آتِش امتحان اَکُنت که هَرکَ چه نوع کاری ایکِردِن.


اگه کاری که یه نُفر رو اُ پِی بنا ایکِردِن باقی بُمونِت، اُ آدم مُزد اَگِنت.


اُ که اَکارِه و اُ که هُوو اَدِت، هر دو تاشُ یکی اَن و هر تِیشُ کَدِ زحمتی که اَکِشِن، مُزد اَگِرِن.


چون اُ که اَ خوش تعریف اَکُنت اُ نَن که کبول اِبو، بلکه اُ کسی کبول اِبو که خداوند تعریفش اَکُنت.


اُمناوا ایطو وا نظر بیاد که با نومه ئُوم به شما اَتِرسُندم،


ولی ما راهوی عیب و زَفتکایی اَ خومُ رد مُکِردِن. ما کبول ناکُنیم که فریبکاری بُکنیم یا کَلُم خدائو دَسکاری بُکنیم، بلکه، با رُک و راست گُفتِن حکیکت، سعی اَکُنیم تا در محضر خدا پهلو وجدان همه تأیید بُبیم.


چون همۀ ما بایه رو وا رو تخت حکم کِردِن مسیح حاضر بَشیم، تا هَرکَ طِبکِ کارویی که توو بدن خو ایکِردِن، عوض بِگِنت، حالا شَوا کار خُب بَشِت یا کار بد.


چون شما خوتُ خُب اَدونین که روز برگشتِن خداوند عیسی، مثه دُزی که غایه شُو اَتات، سر اَرِسِت.


هیچ مخلوقی اَ چهمُن خدا زَفت نین، بلکه همِی چی جلو چهمُن خدا لُخت و معلومِن، همو خدایی که بایه بهش حساب پس هادِیم.


ای کاکائُن، به ضدّ هم بدگویی مَکُنی، هَرکَ به ضدّ کاکا خو بدگویی بُکنت و یا بِی کاکا خو حکم بُکنت، به ضدّ شریعت بدگویی ایکِردِن و شریعتُ حکم ایکِردِن. ولی اگه تو شریعتُ حکم بُکنی، دگه عمل کنندۀ شریعت نِهی، بلکه قاضی اُیی!


پَ ای کاکائُن، تا زَمُنی که خداوند اَتا صبر بُکنی. بیگینی که چطو برزگر به محصول با ارزش زمین انتظار اَکِشِه و بهش صبر اَکُنت؛ تا زَمُنی که بارونوی اَوِّل و آخِر یعنی پاییزی و بهاری رو زمین بُباره.


ای کاکائُن، اَ همدگه شاکی مَبَشی، تا به شما هم حکم نَبَشه، بیگینی ’قاضی‘ دَمِ در ووستادِن.


تا اصیل بودِن ایمُنِتُ توو امتحان ثابت بَشِت، و موکِع نَمایُن بودِن عیسی مسیح باعث حمد و ثنا و جلال و حرمت بَشِت، همو ایمُن که خیلی با ارزش تِه اَ طِلان، که گرچه که اَ بین اَرِه، ولی وا آتِش امتحان اِبوت.


وختی که سالار گَپ نَمایُن بَشِت، تاج جلال اَ بین نرفتنی بهتُ داده اِبوت.


و چِش وا راهِ هُندِن روز خدا بَشین و طوری زندگی بُکنین که اُ روز زودتِه بِرَسه، اُ روز باعث اِبو که آسَمُن‌ُ آتِش بِگِرِن و بپاشن و اجسام آسَمُنی همیطو که اَسوختن، ذوب بَشِن.


اَگِن: «پَ کان وعده هُندِنِ اُ؟ به چه که اَ زَمُنی که جدُمُ به خُوو مرگ رفتِن، همه چی همطوِن که اَ شروع خلکت هَستَه.»


همیطوَم خَنوخ، که هفت زا بعد اَ آدم هَستَه، دربارۀ هِمیشُوئَه که نبوّت ایکه و ایگو: «بیگین خداوند وا هزارون هزار تا اَ مقدّسُن خو اَتات،


بیگینی، اُ، وا ابرُ اَتات، هر چِهمی به اُ اَگینه، حتی چِهم اُشُویی که نیزه ای شُزَه؛ و همۀ طِیفه ئُوی زمین وا خاطر اُ عزاداری اَکُنِن. بله، ایطو اِبو. آمین.


به مُردَئُن اُمدی چه گَپ و چه کوچک، که رو وا رو اُ تخت ووستادَرِن. و دفترُ واز بو. اُغایه یه دفتر دگه واز بو که دفتر زندگین. مُردَئُن به وسیله اُ چیزی که توو دفترُ نوشته بودَه، طِبکِ اُنچه که اَنجُم شُدادَه، محاکمه بودِن.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ