Зәбүр 30:1 - Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: Дауыттың мәҙхиәһе.

Башкирский ВЗ (неполный)

¹ Йырсылар етәксеһенә: Дауыттың мәҙхиәһе.

Изге Яҙма

¹ Йырсылар етәксеһенә: Дауыттың мәҙхиәһе.

Зәбүр 30:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ІІ Батшалар 20:3

Дауыт Йәрүсәлимдәге өйөнә ҡайтты. Батша, өй ҡарарға тип ҡалдырған ун йәриәһен айырым өйгә сығарып, һаҡсылар ҡуйҙы. Дауыт уларҙы ашатып-эсерҙе, тик үҙе бер ваҡытта ла яндарына барманы. Улар, тол ҡатындар һымаҡ, үлгәнсе шунда йәшәнеләр.

ІІ Батшалар 24:25

Дауыт шул урында Раббыға бағышлап ҡорбан усағы эшләне һәм тотош яндырыу, татыулыҡ ҡорбандары килтерҙе. Шунан һуң Раббы шәфҡәтен һалды һәм исраилдарҙың үләттән ҡырылыуы туҡталды.

ІІ Батшалар 5:11

Тир батшаһы Хирам Дауытҡа илселәр ебәрҙе. Улар кедр ағастары алып килде. Шулай уҡ балта оҫталары, ташсылар килде. Улар Дауытҡа бер һарай төҙөп бирҙе.

ІІ Батшалар 6:20

Дауыт үҙ йортона фатиха ҡылырға ҡайтҡас, Шаул ҡыҙы Михәл, уның ҡаршыһына сығып, былай тине: – Ҡара, нисек дан ҡаҙанды бөгөн Исраил батшаһы! Сисенеп ташлап, бер алйот кеше һымаҡ, хеҙмәтселәренең ҡол ҡатындары алдында шәрә йөрөнө!

ІІ Батшалар 7:2

Көндәрҙән бер көндө батша Наҫан пәйғәмбәргә: – Бына мин кедр ағасынан һалынған йортта йәшәйем, ә Алла һандығы сатырҙа тора, – тине.

ІІІ Батшалар 8:63

Сөләймән татыулыҡ ҡорбаны итеп Раббыға егерме ике мең баш үгеҙ, йөҙ егерме мең һарыҡ тәкәһе килтерҙе. Шулай итеп, батша һәм бөтә халыҡ Раббы йортон изгеләндерҙе.

І Йылъяҙма 21:6

Йоав левиҙәр менән бинйәминдәрҙе иҫәпкә алмай, сөнки батшаның был бойороғо уның күңеленә ятмаған була.

Зәбүр 13:4

Яуызлыҡ ҡылыусылар – Халҡымды икмәк урынына ашағандар, Раббыны саҡырмағандар – Бер ни ҙә аңламаймы ни?

Зәбүр 140:8

Әммә күҙҙәрем Һиндә, эй Раббы Хаким, Һиңә һыйынам, йәнемде хәүефкә дусар итмә!

Зәбүр 145:1

Раббыны данлағыҙ! Эй күңелем, маҡтау йырла Раббыға!

Зәбүр 25:2

Тикшер мине, Раббы, һынап ҡара! Иретеп паклаған һымаҡ эс-бауырымды таҙала!

Зәбүр 27:6

Раббы мөбәрәк булһын! Ул ялбарыуымды ишетте.

Зәбүр 28:9

Раббы ауазы имәндәрҙе тетрәтә, Урмандарҙы япраҡһыҙ ҡалдыра. Ҡорамындағы һәммәһе ҡысҡыра: «Дан!»

Зәбүр 41:11

«Ҡайҙа Аллаң?» – тип дошмандарымдың Көн оҙоно мыҫҡыл итеүҙәре Елегемә төштө минең.

Зәбүр 79:10

Уның өсөн урын әҙерләнең, Тамыр йәйеп илгә таралды.

Зәбүр 79:4

Беҙҙе элекке хәлебеҙгә ҡайтар, эй Алла! Йөҙөңдән нур сәсеп беҙҙе ҡотҡар!

Һыҡтау 2:15

Яныңдан үткәндәр бот сабып аптырар, Мыҫҡыллап һыҙғырып ҡуйыр: «Бөтә донъяның шатлығы, Гүзәллек өлгөһө булған ҡала ошомо?» – тип, Йәрүсәлим-ҡыҙға ҡарап башын сайҡар.

Ҡанун 20:5

Етәкселәр ғәскәргә: «Арағыҙҙа яңы йорт һалып та, уны туйламаған берәй кеше бармы? – тип мөрәжәғәт итер. – Өйөнә ҡайтһын, сөнки һуғышта үлһә, өйөндә башҡа берәйһе йәшәр.