17 Ҡала майҙанында ултырған мосафирҙы күреп, ҡарт: – Ҡайҙан килеп, ҡайҙа китеп бараһың? – тип һораны.
Унан: – Сарая хеҙмәтсеһе Хәжәр, ҡайҙан киләһең дә ҡайҙа китеп бараһың? – тип һораны. – Хужабикәм Сараянан ҡасып китеп барам, – тип яуап ҡайтарҙы Хәжәр.
– Ағайым Ғаязды осратҡас, – тине ул ҡыуғынсыларҙың тәүгеһенә, – ул һинән: «Хужаң кем? Ҡайҙа бараһың? Кемдең малын ҡыуаһың?» – тип һорар.
Бер ваҡыт байға бер мосафир килгән. Бай үҙенә килгән юлсыны һыйлау өсөн һарығын йәки һыйырын һуйырға йәлләгән. Ул ярлының һарығын алып салған да теге мосафирҙы һыйлаған.
Оло юлдар бушап ҡалды; сәфәр ҡылыусы юҡ. Килешеү боҙолдо, шаһиттар кире ҡағылды, Кешенең баһаһы бөттө.
Эй Исраилдың Өмөтө, Ҡайғылы сәғәттә Ҡотҡарыусыбыҙ! Ниңә Һин был ерҙә килмешәктәй, Ҡунырға туҡталған үткенсе кеүекһең?
Бына бер ҡарт кисләп кенә баҫыуҙан эштән ҡайтып килә ине. Ул үҙе тыумышы менән Әфраим тауҙарынан булып, Гивғала йәшәй торғайны. Был ерҙә йәшәүселәр Бинйәмин ырыуынан ине.
– Беҙ Йәһүҙә Бейт-Ләхәменән минең төйәгем булған Әфраим таулығының алыҫ битләүенә ҡайтып барабыҙ. Мин Йәһүҙә Бейт-Ләхәменә барғайным. Хәҙер, юл ыңғайында Раббы йортона ғибәҙәт ҡылып китмәксебеҙ, әммә бындағыларҙың береһе лә ҡунырға саҡырмай, – тине.