16 Раббы фәрештәһе Маноахҡа: – Һин мине көттөрһәң дә, ризығыңды ашамайым. Раббыға бағышлап тотош яндырыу ҡорбаны килтермәк булһаң, рәхим ит, – тине. Маноах уның Раббы фәрештәһе икәнен белмәй ине.
Ә мин икмәк алып киләйем, үҙәк ялғап алырһығыҙ, унан юлығыҙҙы дауам итерһегеҙ – барыбер мин ҡолоғоҙ янынан үтеп бараһығыҙ бит. – Әйҙә, әйткәнеңсә булһын, – тине мосафирҙар.
Раббы фәрештәһе Маноах менән ҡатынына башҡаса күренмәне. Шунда ғына Маноах уның Раббы фәрештәһе икәнен аңланы.
Әммә ҡатыны уға: – Әгәр ҙә Раббы беҙҙе харап итер булһа, тотош яндырыу ҡорбаны менән икмәк саҙаҡаһын ҡабул итмәҫ ине. Беҙгә быларҙың береһен дә күрһәтмәҫ, ишеткәндәребеҙҙе әйтмәҫ ине, – тине.
Алла фәрештәһе уға: – Ит менән сөсө икмәгеңде бынау таш өҫтөнә һал да, һурпаны уларҙың өҫтөнә түк, – тине. Гидғон шулай эшләне.
Ошо ҡалҡыулыҡтың башында Аллаң Раббыға лайыҡлы ҡорбан усағы төҙө. Шунан Ашераның үҙең ҡырҡып ташлаған ҡолғаһын яғып, ете йәшлек үгеҙҙе тотош яндырыу ҡорбаны итеп килтер.