І Йылъяҙма 29:12 - Изге Яҙма

¹² Байлыҡ та, дан да Һинән килә, Һин бар нәмә өҫтөнән хакимлыҡ итәһең, Һинең ҡулыңда – ҡөҙрәт үә ҡеүәт, Кемде теләйһең, шуны бөйөк һәм мөһабәт итеү – Һинең ихтыярыңда.

І Йылъяҙма 29:12 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

І Йылъяҙма 29:13

Эй Аллабыҙ беҙҙең, Беҙ Һиңә шөкөр итәбеҙ, Һинең шанлы исемеңде данлайбыҙ.

ІІ Йылъяҙма 1:12

зиһен үә ғилем бирелер һиңә. Ә мал-мөлкәтте, дан-шөһрәтте Мин һиңә былай ҙа бик мул бирермен – һиңә тиклемге батшаларҙың да, һинән һуң киләсәктәренең дә береһендә лә ул тиклем булмаған да, булмаҫ та.

ІІ Йылъяҙма 16:9

Раббы ер йөҙөндәге бар нәмәне күҙәтеп тора, Үҙенә тоғроларға көс-ҡеүәт бирә. Һин алйоттарса эш иттең. Бынан һуң башың һуғыштан сыҡмаясаҡ.

ІІ Йылъяҙма 20:6

былай ти: – Ата-бабаларыбыҙҙың Аллаһы Раббы! Һин асмандарҙағы Алла! Һин бар халыҡтарҙың батшалыҡтары өҫтөнән хакимлыҡ итәһең. Һинең ҡулыңда – көс һәм ҡөҙрәт, һис кем Һиңә ҡаршы тора алмай!

ІІ Йылъяҙма 32:29

Ҡалалар төҙөтә. Ваҡ һәм эре мал көтөүҙәре бик күп була, сөнки Алла уға байлыҡты мул бирә.

Әйүп 42:10

Әйүп дуҫтары хаҡына доға ҡылғандан һуң, Раббы уға мул тормошон элеккегә ҡарағанда ике тапҡырға арттырып кире ҡайтарып бирҙе.

Әйүп 9:19

Әгәр эш ҡеүәттә булһа, Ул ҡеүәтле! Ғәҙеллек юлларға булһа, Кем Уны хөкөм ҡаршыһына килтерә ала?

Зәбүр 103:19

Ваҡытты билдәләү өсөн айҙы яратҡан, Ҡояш та ҡасан байырын белә.

Зәбүр 28:8

Сүллекте тетрәтә Раббының ауазы, Ҡадеш сүлен дер һелкетә Раббы.

Зәбүр 29:1

Дауыттың мәҙхиәһе. Ҡорамды изгеләндереү тантанаһында башҡарылған йыр.

Зәбүр 29:11

Ишет, Раббы, мәрхәмәт ҡыл миңә; Йә Раббы, ярҙамсы бул!» – тинем.

Зәбүр 62:11

Йәндәре ҡылысҡа юлыҡһын, Сүл бүреләренә ем булһындар.

Зәбүр 62:12

Батша иһә Аллала ҡыуаныс табыр, Алла менән ант иткәндәр Уны данға күмер, Ялғансыларҙың өнө тығылыр.

Әйтемдәре 10:22

Раббы фатихаһы кешене байыта, һин уның менән ҡайғы белмәҫһең.

Әйтемдәре 8:18

Минең менән байлыҡ һәм дан, бөтмәҫ муллыҡ һәм дөрөҫлөк.

Вәғәзсе 5:19

Бындай кеше ғүмер көндәренең иҫәбе хаҡында бик уйланып бармай, сөнки Алла уның күңелен шатлыҡ-ҡыуаныс менән тултыра.

Ишағыяһ 40:29

Ул арығанға көс бирер, Хәлдән тайғандың ҡеүәтен арттырыр.

Ишағыяһ 43:13

Мин – борондан бирле Алламын, Минең ҡулдан бер кем ҡотҡара алмаҫ! Мин эшләгәндә, кем Миңә ҡамасаулар?»

Ишағыяһ 45:24

Минең хаҡта былай тиерҙәр: „Хаҡлыҡ менән ҡеүәт бары тик Раббыла ғына“». Уға ҡаршы асыу һаҡлағандар, Алдына килеп, оятҡа ҡалып торор.

Ишағыяһ 46:10

Баштан уҡ ахырҙа ниҙәр булырын һөйләп киләм; Борон замандарҙан алып Ни булырын алдан белдерәм: „Ниәтемде ғәмәл итәм, Нимә теләйем – бойомға ашырам“, – тип әйтеүсе Мин.

Даниил 2:20

Былай тине: – Алланың исеменә мәңге-мәңгегә маҡтау-шөкөрана яуһын! Сөнки Ул – хикмәт һәм ҡөҙрәт эйәһе.

Даниил 6:26

Бына минең фарманым: батшалығымдың бөтә өлкәләре Даниил Аллаһы алдында ҡурҡып һәм ҡалтырап торһон. Сөнки Ул – тере Алла, Мәңге йәшәр Алла, Уның батшалығы емерелмәҫ, Хакимлығының ахыры булмаҫ.

Матфей 28:18

Ғайса уларҙың янына килеп былай тине: – Күктә лә, ерҙә лә бөтөн хакимлыҡ Миңә бирелде.

Яхъя 19:11

Ғайса уға яуап итеп: – Һиңә юғарынан бирелмәһә, Минең өҫтән бер ниндәй хакимлығың булмаҫ ине. Шунлыҡтан Мине һиңә тапшырған кешенең гонаһы һинекенән ҙурыраҡ, – тине.

Ефестарға 3:16

Шөһрәтенең байлығы менән һеҙгә эске яҡтан Үҙенең Рухы аша нығынырға ҡөҙрәт бирһен,

Ефестарға 3:20

Беҙҙә эш итеүсе ҡеүәте менән һорағаныбыҙҙан йәки уйлағаныбыҙҙан сағыштырғыһыҙ күберәк эшләй Алыусыға,

Ҡанун 8:18

Аллаң Раббыны иҫеңдә тот, сөнки Ул һиңә байлыҡ табырға көс бирә – ата-бабаларың менән антлашып төҙөгән килешеүҙе шул рәүешле Ул бөгөнгәсә үтәп килә.

Филиптарға 4:13

Мин үҙемә ҡеүәт биреүсе Ғайса Мәсихтә барыһын да булдыра алам.

Колосстарға 1:11

Түҙемле һәм сабыр булыуығыҙҙы теләп, Уның шөһрәтенең ҡөҙрәте һеҙҙе нығытһын.

Йушағ 4:24

Ер йөҙөндәге бөтә халыҡтар Раббының ни тиклем ҡөҙрәтле булыуын белһен, һеҙ ҙә үҙегеҙҙең Аллағыҙ Раббынан һәр саҡ ҡурҡһын һәм ололаһын өсөн эшләнде был.

Асылыш 11:17

былай тине: – Бар, Булған, сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһе Раббы Алла, Һиңә шөкөр итәбеҙ, сөнки Һин Үҙеңдең бөйөк ҡөҙрәтеңде ғәмәлгә ашырҙың, батшалыҡ итә башланың.