7 Ул төндө Алла, Сөләймәнгә күренеп: – Минән теләгәнеңде һора, – ти.
Раббы уға Ғивғондағы кеүек тағы бер тапҡыр күренде.
– Һинең өсөн нимә эшләүемде теләйһең? – тип һораны Ғайса. – Остаз, күҙҙәрем күрһен ине! – тине һуҡыр.
Ул көндә Минән бер нәмә тураһында ла һорамаҫһығыҙ. Һеҙгә хаҡ һүҙ әйтәм: Минең исемемдән Атанан нимә генә һораһағыҙ ҙа, Ул һеҙгә бирер.