25 Сөләймән батша Йеһоядағ улы Бенаяһҡа бойороҡ бирҙе. Бенаяһ барып Адонияһты үлтерҙе.
Ул бер кешеһен саҡырып алды ла: – Кил, үлтер уны! – тип бойорҙо. Дауыттың хеҙмәтсеһе ғәмәлекте ҡылыс менән үлтерҙе.
Мине һанға һуҡмағаның һәм хитти Урияһтың ҡатынын алғаның өсөн ҡылыс мәңге йортоң өҫтөндә эленеп торор».
Дауыт хеҙмәтселәренә әмер бирҙе һәм улар ағалы-энеле был икәүҙе үлтерҙе. Уларҙың аяҡ-ҡулдарын киҫеп, кәүҙәләрен Хеврон быуаһы буйына аҫып ҡуйҙылар. Ә Иш-Бошеҫтың башын Хевронда Авнерҙың төрбәһенә дәфен ҡылдылар.
Йеһоядағ улы Бенаяһ – керетиҙәр менән пелеҫиҙәр өҫтөнән башлыҡ, ә Дауыт улдары ҡаһиндар булды.
Йоавтың Раббы сатырына йәшенеп, ҡорбан усағы янында торғанын Сөләймән батшаға еткерҙеләр. Сөләймән Йеһоядағ улы Бенаяһты ебәреп: – Бар, уны үлтер! – тип әмер бирҙе.
– Үҙе нисек әйткән, шулай эшлә, – тине батша. – Үлтер ҙә күм. Йоав түккән ғәйепһеҙ ҡандың ҡоһорон минән һәм атам нәҫеленән алып ташла.
Йеһоядағ улы Бенаяһ барып Йоавты үлтерҙе лә мәйетен өйөнөң эргәһендәге ҡырҙа күмделәр.
Батша Йеһоядағ улы Бенаяһҡа әмер бирҙе. Ул барып Шимғиҙе үлтерҙе. Шулай итеп, Сөләймән батшалыҡты ныҡлап үҙ ҡулына алды.
– Беҙ һине тотоп бәйләп, пелештиҙәр ҡулына бирер өсөн килдек, – тине йәһүҙиҙәр. – Миңә яманлыҡ ҡылмаҫҡа ант итегеҙ, – тине Шимшон.
Әммә Шемуил: – Ҡылысың ҡатындарҙы ҡайһылай балаһыҙ ҡалдырған, хәҙер әсәйең дә шулай улһыҙ ҡаласаҡ, – тип Гилгалда, Раббы ҡаршыһында, Агагты ҡылыс менән сабып үлтерҙе.