3 Исраилдың бөтә биләмәләренән сибәр бер ҡыҙ эҙләнеләр һәм, Шунем ҡалаһынан Авишаг һылыуҙы һайлап, батшаға алып килделәр.
Шунан уға ярандары: – Хакимыбыҙ батша! – тине. – Яныңда булып һине ҡараһын, ҡуйыныңа ятып һине йылытһын өсөн, хакимыбыҙ батшаға бер йәш ҡыҙ табайыҡ.
Ҡыҙ ифрат сибәр ине. Ул һәр ваҡыт батша янында булды, уға хеҙмәт итте. Әммә батша уның менән яҡынлыҡ ҡылманы.
Кармәл тауына барып, Алла бәндәһе янына күтәрелде. Пәйғәмбәр ҡатынды алыҫтан уҡ абайлағайны. Хеҙмәтсеһе Гехазиға: – Ҡара әле, Шунемдан теге ҡатын килә ята, – тип өндәште. –
Бер көндө Ильясиғин Шунем ҡалаһына килде. Шунда уны бер бай ҡатын өйөнә төшкө ашҡа алып ҡайтты. Бынан һуң, ҡасан ғына Шунемға барһа ла, пәйғәмбәр ризыҡ ейер өсөн ошонда инер булды.
Батшаға хеҙмәт иткән ярандары уға былай тине: – Батшаға йәш сибәр ҡыҙҙар эҙләһендәр.
Ҡыҙҙарҙың ҡайһыһы батшаға нығыраҡ оҡшай, шул Вашти урынына батшабикә булһын. Был һүҙҙәр батшаның күңеленә хуш килде һәм ул шулай эшләне.
Уларҙың биләмәһенә Изреғил, Кесуллоҫ, Шунем,
Пелештиҙәр йыйылышып Шунемға киттеләр ҙә шунда туплам ҡорҙолар. Шаул да, бөтә Исраилды йыйып, Гилбоағ тауында урынлашты.