22 Нисек булһа булһын! Шуға күрә әйтәм: „Ул ғәйепһеҙҙе лә, яуызды ла берҙәй юҡ итә“.
Мине ҡыйырһытыуҙан Һиңә бер файҙа бармы? Үҙ ҡулдарың менән яратҡанды кире ҡағып, Яуыздарҙың мәкерле ниәтен хуплау – Шулай Һиңә яҡшы тойоламы?
Һин бит беләһең ғәйепһеҙ икәнемде, Һинең ҡулыңдан ҡотҡара алыусы юҡлығын да беләһең.
Ҡулдарың миңә һын-рәүеш бирҙе, әүәләне; Инде, кире уйлап, мине емерергә теләйһеңме?
Беләм, һин мине үлемгә – Бөтөн тереләргә тәғәйен булған һуңғы йортҡа илтәһең.
Бөтә тереклек шунда уҡ һәләк булыр, Кеше тупраҡҡа ҡайтыр ине.
Сөнки ул: „Аллаға ярарға тырышыуҙан Әҙәм балаһына ниндәй файҙа?“ – тине.
– Эй әҙәм улы, пәйғәмбәрлек итеп әйт, Раббы Хаким былай ти: «Ҡылыс, ҡылыс инде сарланған, ялтыратылған,